تاثیر مشارکت والدین در فرآیند تحصیلی بر عملکرد دانش آموزان

مشارکت والدین در فرآیند تحصیلی دانش آموزان یکی از عوامل موثر در بهبود عملکرد تحصیلی، افزایش انگیزه یادگیری و توسعه مهارت های اجتماعی آن ها محسوب می شود. پژوهش های متعددی نشان داده اند که والدینی که به طور فعال در فعالیت های آموزشی فرزندان خود مشارکت می کنند، تاثیر مثبتی بر پیشرفت تحصیلی، خودکارآمدی و نگرش دانش آموزان نسبت به یادگیری دارند. این مشارکت می تواند در قالب حمایت از یادگیری در خانه، تعامل با معلمان و مدرسه و شرکت در فعالیت های آموزشی و فوق برنامه صورت گیرد. بر اساس مدل های مشارکت والدین، حمایت مستمر آن ها موجب افزایش تمرکز، بهبود مهارت های شناختی و اجتماعی، و کاهش رفتارهای منفی در دانش آموزان می شود.با این حال، چالش هایی مانند کمبود زمان، مشغله های کاری، عدم آگاهی والدین از شیوه های موثر حمایت تحصیلی و محدودیت های فرهنگی و اقتصادی می توانند موانعی برای تحقق مشارکت مطلوب ایجاد کنند. در این راستا، مدارس و نهادهای آموزشی باید راهکارهایی برای تقویت تعامل میان خانه و مدرسه ارائه دهند، از جمله برنامه های آگاهی بخشی برای والدین، انعطاف پذیری در برگزاری جلسات و ایجاد فرصت های مشارکت متناسب با شرایط والدین.نتایج مطالعات نشان می دهد که دانش آموزانی که از حمایت والدین برخوردارند، در مقایسه با همسالان خود که چنین حمایتی را دریافت نمی کنند، عملکرد تحصیلی بالاتری دارند و اعتماد به نفس بیشتری از خود نشان می دهند. این یافته ها نشان دهنده اهمیت نقش والدین در موفقیت تحصیلی و نیاز به تدوین سیاست های آموزشی برای افزایش میزان مشارکت آن ها در فرآیند یادگیری است. بر این اساس، این مقاله مروری به بررسی ابعاد مختلف مشارکت والدین، تاثیرات آن بر عملکرد تحصیلی و راهکارهای موثر برای بهبود این تعامل می پردازد.

کلیدواژه ها:

مشارکت والدین ، پیشرفت تحصیلی ، یادگیری ، انگیزه ، تعامل خانه و مدرسه ، حمایت آموزشی ، عملکرد دانش آموزان