تاثیر تعاملات خانوادگی و سبک های تربیتی بر رشد مهارت های شناختی و یادگیری موثر در کودکان و نوجوانان

سبک های تربیتی والدین از جمله مقتدرانه، استبدادی، سهل گیرانه و بی توجه می توانند تاثیرات متفاوتی بر رشد شناختی و مهارت های اجتماعی کودکان داشته باشند. والدینی که از سبک تربیتی مقتدرانه استفاده می کنند، با فراهم کردن محیطی امن و حمایتگر، شرایطی را برای رشد شناختی بهتر و تقویت انگیزه تحصیلی کودکان فراهم می آورند. این سبک تربیتی با تقویت خودنظم دهی و مهارت های حل مسئله در کودکان ارتباط نزدیکی دارد و می تواند موجب بهبود عملکرد تحصیلی و اجتماعی فرزندان شود. سبک های تربیتی استبدادی و سهل گیرانه که در آن ها نظارت و حمایت والدین کم است یا بیش از حد کنترل گر هستند، می توانند به مشکلات روانی و رفتاری در کودکان منجر شوند. این مشکلات می تواند تاثیر منفی بر فرآیند یادگیری، اعتماد به نفس و مهارت های اجتماعی کودکان داشته باشد. همچنین، دلبستگی ایمن، به عنوان یکی از جنبه های مهم تعاملات خانوادگی، تاثیر بسزایی بر رشد شناختی و روانی کودکان دارد. کودکانی که از دلبستگی ایمن برخوردارند، تمایل دارند به راحتی به مسائل جدید پاسخ دهند و در مواجهه با مشکلات به راحتی از والدین خود حمایت جویند، که این امر بر تقویت انگیزه تحصیلی و توانایی های اجتماعی آن ها تاثیرگذار است. آموزش والدین می تواند به بهبود روابط خانوادگی و رشد مهارت های شناختی و اجتماعی فرزندان کمک کند. والدینی که آگاهی کافی از نیازهای شناختی و عاطفی فرزندان خود دارند، می توانند به شیوه های موثرتری با آن ها ارتباط برقرار کنند و به رشد سالم آن ها کمک نمایند.

کلیدواژه ها:

تعاملات خانوادگی ، سبک های تربیتی ، رشد ، مهارت شناختی ، یادگیری ، کودکان ، نوجوانان