نقد آراء رینولدز در مورد سجده فرشتگان بر آدم در قرآن

یکی از موضوعات پژوهشی در قرآن، سجده فرشتگان بر آدم است. گابریل سعید رینولدز، مستشرق فعال در حوزه مطالعات قرآنی، در کتاب «قرآن و زیرمتن عهدینی آن» نظریه ای جدید درباره ارتباط قرآن با متون مقدس پیشین مطرح می کند. او بیان می کند که فهم قرآن در پرتو متون مقدس یهودی و مسیحی میسر است. رینولدز معتقد است که داستان سجده فرشتگان بر آدم در قرآن تنها با رجوع به متون مقدس پیشین قابل فهم است. اما در آراء وی پیرامون این موضوع در قرآن، اشکالاتی وجود دارد که در دو حوزه آسیب های مبنایی و محتوایی قابل بررسی است؛ آسیب های مبنایی: ۱. استفاده از منابع نامناسب در ترجمه قرآن و تفاسیر؛ ۲. بی توجهی به منابع لغوی؛ ۳. تلقی قطعی از منابع اهل کتاب. آسیب های محتوایی: ۱. عدم دقت کافی به تعارض متون مقدس با یکدیگر ۲. عدم توجه به تعارض متون مقدس با قرآن؛ ۳. فهم نادرست واژگان کلیدی. در آیات مربوط به سجده فرشتگان بر آدم، واژه های «خلیفه» و «سجده» اهمیت ویژه ای دارند. رینولدز معنای «خلیفه» را نادیده گرفته و برای فهم معنای «سجده» مسیر درستی را نپیموده است. این پژوهش به شیوه توصیفی-تحلیلی، به تبیین و آسیب شناسی دیدگاه وی در موضوع سجده فرشتگان بر آدم× می پردازد.

کلیدواژه ها:

قرآن ، متون مقدس ، گابریل سعید رینولدز ، سجده فرشتگان ، حضرت آدم