واکاوی آثار و ویژگی های مختلف روش های تدریس فعال

امروزه شیوه آموزشی در مدارس ابتدایی در زمینه رشد خلاقیت دانش آموزان، آنان را به سوی تقلید گرایی هدایت کرده و قوه خلاقیت آنان را از بین برده است. روش های تدریس فعال به عنوان رویکردی نوین در آموزش، نقش بسزایی در بهبود فرآیند یادگیری و مشارکت دانش آموزان ایفا می کنند. این مقاله به واکاوی آثار و ویژگی های مختلف روش های تدریس فعال می پردازد و تاثیرات آنها را بر یادگیری، انگیزه و خلاقیت دانش آموزان بررسی می کند. روش هایی همچون یادگیری مبتنی بر پروژه، یادگیری مشارکتی، روش حل مسئله و روش بحث گروهی از جمله رویکردهای مورد بررسی در این مطالعه هستند. نتایج نشان می دهد که استفاده از روش های تدریس فعال نه تنها باعث افزایش تعامل و مشارکت دانش آموزان می شود، بلکه مهارت های تفکر انتقادی، کار گروهی و حل مسئله را نیز تقویت می کند. علاوه بر این، این روش ها به معلمان امکان می دهند تا با توجه به تفاوت های فردی دانش آموزان، محیط یادگیری پویا و اثربخشی را ایجاد کنند. در نهایت، مقاله پیشنهاداتی را برای بهکارگیری موثر این روش ها در کلاس های درس ارائه می دهد و چالش های احتمالی در اجرای آنها را مورد بحث قرار می دهد.

کلیدواژه ها:

تدریس فعال ، ویژگی ها ، دانش آموز