مروری تاریخی بر مدارس و آموزش ابتدایی و نوین در ایران: از ریشه های سنتی تا نظام های معاصر

این مقاله مروری تاریخی جامع از سیر تحول نظام های آموزشی در ایران ارائه می دهد و سفر از شیوه های سنتی مدرسه داری تا چارچوب های آموزشی معاصر را ردیابی می کند. تحلیل با کاوش در موسسات آموزشی باستانی، مانند مدارس، که نقشی محوری در انتشار دانش و شکل دادن به منظر فرهنگی ایران داشتند، آغاز می شود. این نشان می دهد که چگونه این ریشه های سنتی پایه های آموزش مدرن را، به ویژه در دوران قاجار و پهلوی، زمانی که اصلاحات مهمی برای همسو کردن آموزش با استانداردهای جهانی انجام شد، ایجاد کرد. این مقاله بیشتر به بررسی تاثیر تغییرات سیاسی-اجتماعی، از جمله انقلاب اسلامی ۱۹۷۹، بر سیاست ها و عملکردهای آموزشی می پردازد. چالش های معاصری که نظام آموزشی ایران با آن مواجه است، مانند دسترسی، کیفیت، و ارتباط برنامه درسی نیز مورد بحث قرار می گیرد. هدف این بررسی با ترکیب دیدگاه های تاریخی و مدرن، ارائه بینشی در مورد چگونگی شکل گیری چشم انداز آموزشی ایران توسط میراث فرهنگی غنی و اصلاحات جاری است. یافته ها بر اهمیت درک زمینه های تاریخی در پرداختن به چالش های آموزشی کنونی و اطلاع رسانی جهت های سیاست آینده تاکید می کنند.

کلیدواژه ها:

ایران ، تاریخ آموزش و پرورش ، مدارس سنتی ، نظام های آموزشی نوین