نقش سفر در تقویت حواس پنج گانه کودکان(مورد مطالعه : سفر به اصفهان)
محل انتشار: هشتمین کنفرانس ملی مدیریت و صنعت گردشگری
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 68
فایل این مقاله در 22 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NCMMS08_014
تاریخ نمایه سازی: 25 اسفند 1403
چکیده مقاله:
در دوران کودکی، تقویت حواس پنجگانه یکی از پایه های ترین عوامل در رشد همه جانبه ی کودکان به شمار می رود. حواس پنجگانه در برگیرنده حس بینایی، شنوایی، بویایی، چشایی و المسه، ابزارهای اصلی کودکان برای شناخت و تعامل با دنیای پیرامون هستند. این حواس، پایه ای برای توسعه ی شناختی، یادگیری و مهارت های اجتماعی بوده و نقش مهمی در شکل گیری شخصیت کودکان ایفا می کنند. با این حال، زندگی در محیط های یکنواخت و فاقد محرک های گوناگون، به ویژه در جوامع شهری، می تواند توانایی تحریک این حواس را محدود کرده و رشد شناختی کودکان را با چالش هایی مواجه سازد. در این میان، ایجاد فرصت هایی برای تجربه ی محیط های غنی و چندحسی به عنوان روشی موثر در تقویت این حواس شناخته می شود. یکی از راهکارهای عملی و جذاب برای فراهم کردن چنین تجاربی، سفر است. سفر، کودکان را در معرض محیط های تازه و پر از تنوع قرار می دهد که هر کدام در برگیرنده مجموعه ای از محرک های چندحسی هستند. سفر می تواند تجربه های حسی کودکان را به گونه ای عمیق تقویت کند. آنها را با محیط های نو، فرهنگ های گوناگون و فعالیت هایی که هر یک به گونه ای حواس پنجگانه آن ها را تحریک می کنند، آشنا سازد. حس بینایی از راه مشاهده ی مناظر جدید، معماری تاریخی و آثار هنری خیره کننده تقویت می شود و می تواند به درک بصری کودکان از محیط پیرامون کمک کند. به عنوان نمونه، تماشای کاشی کاری های پرجزئیات و رنگارنگ در بناهای تاریخی، مشاهده ی مناظر طبیعی بکر یا پل های تاریخی می تواند تاثیر عمیقی بر تقویت حس بصری کودکان داشته باشد. حس شنوایی از راه شنیدن صداهای گوناگون، مانند موسیقی محلی، زبان های گوناگون و صداهای طبیعت یا شهر، غنی تر می شود و به تقویت مهارت های شنیداری و تمایز صداها کمک می کند. برای نمونه، شنیدن صدای جریان آب زیر پل خواجو یا گوش دادن به نواهای موسیقی محلی در بازارهای سنتی می تواند این حس را به شکل موثری تحریک کند. حس چشایی با چشیدن طعم غذاها و طعم های محلی گسترش می یابد و می تواند ذائقه ی کودکان را توسعه داده و درک آن ها از تنوع فرهنگی در سنت های آشپزی را تقویت کند. کودکان با امتحان کردن طعم هایی مانند گز، پولکی، بریانی و غذاهای محلی مناطق مختلف، نه تنها تجربه ای جدید کسب می کنند، بلکه با فرهنگ غذایی مناطق آشنا می شوند. حس بویایی از راه بوهای خاص محیط های مختلف، مانند عطر گل ها در طبیعت، بوهای بازارهای محلی یا رایحه غذاهای محلی، فعال می شود که این امر می تواند حافظه و ارتباطات عاطفی آن ها را بهبود بخشد. بوی گل های باغ چهلستون، عطر ادویه های بازار اصفهان یا رایحه شیرینی های تازه، نمونه هایی از این تجارب هستند. حس المسه نیز با لمس بافت های متنوع، بازی با مواد مختلف و مشارکت در فعالیت های فرهنگی عملی تقویت می شود. لمس پارچه های سنتی مانند قلمکار، فرش های دستباف، یا حتی بافت های گوناگون، می تواند به تجربه حسی عمیقی در کودکان منجر شود. در این میان، شهر اصفهان به عنوان یکی از مقاصد گردشگری برجسته، بستری ایده آل برای ارائه چنین تجربیات چندحسی است. معماری باشکوه میدان نقشجهان، پل های تاریخی چون سیوسه پل و خواجو، باغ های سرسبز ایرانی مانند باغ هشتبهشت و چهلستون، و بازارهای سنتی اصفهان، هر یک محرک هایی غنی برای حواس پنجگانه کودکان فراهم می کنند. این محیط ها فرصتی برای تجربه عمیق حس های مختلف و رشد شناختی کودکان ایجاد می کنند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
آزاده درخشان
نامشخص
حمیدرضا منصوریان
نامشخص