الگویی از رویکردهای پدافند غیرعامل برای جلوگیری از حملات سایبری

هدف از پژوهش حاضر ارائه طراحی الگویی از رویکردهای پدافند غیرعامل برای جلوگیری از حملات سایبری است. روش پژوهش حاضر توصیفی-تحلیلی بوده و دارای ماهیت کاربردی می باشد. جامعه آماری پژوهش حاضر را نخبگان دانشگاهی تشکیل دادند. حجم نمونه مشتمل بر ۲۰ نفر شامل ۲۰ خبره دانشگاهی بودند، که با رویکرد گلوله برفی انتخاب شدند. مصاحبه های عمیقی تا نیل به نقطه اشباع نظری صورت گرفت. جهت گردآوری اطلاعات از روش میدانی و ابزار مصاحبه استفاده گردید. داده های بدست آمده به روش کیفی در محیط نرم افزاری Max-QDA مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها نشان داد که ۲۸ مضمون در قالب ۷ عامل به عنوان شناسایی شدند که عبارت بودند از: (طراحی امن زیرساخت های سایبری، افزایش تاب آوری سیستم ها، ارتقای آگاهی و آمادگی کاربران، یکپارچه سازی راهکارهای امنیتی، مدیریت پیشگیرانه ریسک های سایبری، استفاده از فناوری های نوین امنیتی، همکاری و تبادل اطلاعات امنیتی). بر این اساس می توان نتیجه گرفت طراحی امن زیرساخت های سایبری به عنوان بخشی از رویکردهای پدافند غیرعامل، نقش مهمی در افزایش مقاومت سیستم ها در برابر حملات سایبری و جلوگیری از موفقیت آن ها ایفاء می کند. افزایش تاب آوری سیستم ها به عنوان بخشی از رویکردهای پدافند غیرعامل، نقش مهمی در ادامه فعالیت، بازیابی سریع تر و کاهش اثرات حملات سایبری ایفاء می کند. ارتقای آگاهی و آمادگی کاربران به عنوان بخشی از رویکردهای پدافند غیرعامل، نقش مهمی در پیشگیری از خطاهای انسانی، مشارکت کاربران در پاسخ گویی و پایش رفتاری ایفاء می کند. استفاده از فناوری های نوین امنیتی به عنوان بخشی از رویکردهای پدافند غیرعامل، نقش مهمی در افزایش قابلیت های شناسایی و پاسخ گویی، کاهش خطاهای انسانی و بهبود تاب آوری سیستم ها ایفا می نماید. همکاری و تبادل اطلاعات امنیتی به عنوان بخشی از رویکردهای پدافند غیرعامل، نقش مهمی در افزایش آگاهی از تهدیدات، بهبود هماهنگی و همکاری و کاهش آسیب پذیری ها ایفاء می کند.

کلیدواژه ها:

پدافند ، پدافند غیرعامل ، حملات اینترنتی ، حملات سایبری