تبیین روش های زمینه گرایی و توجه به بافت تاریخی در معماری و شهرسازی

معماری زمینه گرا می تواند با محیط اطراف خود در تعامل و سازگاری مناسب قرار بگیرد و باعث منطبق شدن طرح ها با شرایط مکانی و زمانی در محیط شود، زمینه گرایی به پیوند محیط با فضا تاکید دارد و بی تفاوت نسبت به محیط نیست، می تواند ویژگی های یک مکان را دریابد و به عنوان عنصری مهم در فرایند طراحی استفاده شود، هماهنگی را با محیط پیرامون خود را به درستی برقرار کند، توجه به معماری زمینه گرا باعث ارتقا و رشد هدفمند معماری و شهرسازی می شود در نتیجه منجر به کیفیت فضای شهری می شود، که این کیفیت، ما را با بناهایی روبه رو می کند که ارزش های فرهنگی، تاریخی و سنت را پیوند می دهد و باعث تقویت هویت در شهر می شود و به احیای هویت معماری و شهرسازی کمک شایانی می کند.

کلیدواژه ها:

معماری زمینه گرا ، بافت تاریخی ، شهرسازی