بررسی نقش رهیافت ارتباطی در فرآیند طراحی شهری و تاثیر آن بر افزایش مشارکت مردمی و تعاملات گفتمانی

با توجه به رشد روزافزون شهرنشینی و نیاز به طراحی شهری موثر، مشارکت شهروندان در این فرآیند اهمیت ویژه ای یافته است. هدف اصلی این مطالعه، شناسایی و تحلیل تاثیرات رهیافت ارتباطی در بهبود فرآیند طراحی شهری و افزایش مشارکت مردمی و تعاملات گفتمانی است. روش پژوهش به صورت کیفی و توصیفی-تحلیلی انجام شده و از ابزارهایی مانند تحلیل محتوا، مصاحبه ها و پرسشنامه های ساختارمند برای جمع آوری داده ها استفاده گردیده است. نتایج نشان داد که در مراحل مختلف فرآیند طراحی شهری، میزان مشارکت مردمی و تعاملات گفتمانی متغیر است. در مراحل ابتدایی، مشارکت محدود به گروه های خاص بود و تنها در برخی پروژه ها مشارکت های ابتدایی در نظر گرفته شد. در مرحله اجرا، نسبت به مراحل ابتدایی، بهبود نسبی در میزان مشارکت به ویژه در جلب مشارکت مالی و شفاف سازی فرآیند مشارکت مشاهده گردید. این تحقیق تاکید دارد که استفاده موثر از رهیافت ارتباطی در مراحل مختلف فرآیند طراحی شهری می تواند منجر به بهبود کیفیت و رضایت عمومی شود.

کلیدواژه ها:

مشارکت مردمی ، تعاملات گفتمانی ، رهیافت ارتباطی