تاثیر پوشش سطحی نانو سیلیس بر مقاومت سایشی بتن پلیمری

در این پژوهش تاثیر ذرات نانو و پلیمر، در افزایش مقاومت و دوام بتن، مورد آزمایش و بررسی قرار گرفته است. در ابتدا نمونه های آزمایشگاهی بتن با نسبت هاییاز پلیمر و فوق روان کننده و برای سه سنین مختلف در قالب های استوانه ای شکل ساخته شد. برای آزمایش مقاومت سایشی بتن از روش ASTM C۱۱۳۸ و محلولذرات نانو بر سطح نمونه ها اسپری شده است. اجسام جامد معلق در آب توسط گلوله های فلزی شبیه سازی شده اند. هر نمونه به مدت ۴ ساعت در معرض تستسایش قرار گرفته اند. در نهایت پارامترهای درصد سایش و میانگین عمق سایش به دست می آیند. نتایج به دست آمده نشان داد که با افزایش مقدار ذرات نانو درسطح، مقاومت سایشی بتن در زیر آب نیز افزایش یافت و در نتیجه درصد سایش و عمق سایش کاهش پیدا کرد. مقاومت فشاری و سایشی بتن با افزایش مقدارذرات پلیمر لاتکس بهبود یافته و در محدوده ۵ الی ۱۰ درصد به حداکثر مقدار خود رسید و با افزایش آن به بیش از ۱۰ درصد، به دلیل هوازا بودن مواد موجود درلاتکس پلیمری، میزان تخلخل خمیر سیمان افزایش یافته و در نتیجه مقاومت فشاری و سایشی بتن کاهش پیدا می کند.

کلیدواژه ها:

نانو سیلیس ، بتن پلیمری ، مقاومت سایشی بتن