تحلیل تاثیر نمرات ارزشیابی مستمر بر اعتماد به نفس و انگیزه تحصیلی دانش آموزان

ارزشیابی مستمر و ارزشیابی سنتی دو رویکرد مهم در سنجش عملکرد تحصیلی دانش آموزان هستند که هر کدام ویژگی ها و تاثیرات خاص خود را دارند. ارزشیابی سنتی که معمولا بر اساس آزمون های نهایی و نمرات یکباره است، به طور عمده برای سنجش دانش و اطلاعات دانش آموزان در یک بازه زمانی خاص طراحی می شود. این نوع ارزشیابی با تاکید بر ارزیابی نهایی و نتیجه گرایی، قادر به سنجش تمامی ابعاد یادگیری نیست و ممکن است باعث ایجاد اضطراب، استرس و کاهش اعتماد به نفس در دانش آموزان شود. در مقابل، ارزشیابی مستمر به طور پیوسته بر پیشرفت و فرآیند یادگیری دانش آموزان نظارت می کند و با ارائه بازخورد مداوم و فرصت های بیشتر برای اصلاح، به دانش آموزان کمک می کند تا در طول زمان به بهبود و پیشرفت مستمر دست یابند. این نوع ارزشیابی به ویژه در تقویت مهارت های خودتنظیمی، حل مسئله، و همکاری های گروهی تاثیرگذار است. ارزشیابی مستمر با فراهم کردن فرصت های بیشتر برای یادگیری و اصلاح، باعث افزایش تعاملات اجتماعی و همکاری های گروهی بین دانش آموزان می شود. از طرف دیگر، ارزشیابی سنتی به دلیل تمرکز بر نتایج نهایی، اغلب فشار زیادی به دانش آموزان وارد می کند و می تواند موجب کاهش انگیزه تحصیلی و اضطراب بیشتر در آن ها شود. ارزشیابی مستمر می تواند تاثیرات مثبتی در افزایش مهارت های خودارزیابی و رشد شخصی دانش آموزان داشته باشد. دانش آموزانی که از ارزشیابی مستمر استفاده می کنند، قادر به شناسایی نقاط ضعف و قوت خود در طول دوره تحصیلی هستند و می توانند با دریافت بازخورد مداوم، به طور مداوم در جهت بهبود عملکرد خود اقدام کنند. این امر موجب تقویت انگیزه تحصیلی و افزایش میزان موفقیت های تحصیلی در آن ها می شود.

کلیدواژه ها:

نمرات ارزشیابی ، مستمر ، اعتماد به نفس ، انگیزه تحصیلی ، دانش آموزان