اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر افسردگی، کمال گرایی و سطح گلوکز خون بیماران دیابتی نوع دو مبتلا به آنهدونیا روانی و فیزیکی

هدف: این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر افسردگی، کمال گرایی و سطح گلوکز خون بیماران دیابتی نوع دو مبتلا به آنهدونیا روانی و فیزیکی انجام شد. مواد و روش ها: تحقیق حاضر نیمه آزمایشی و به شیوه پیش آزمون_ پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش را بیماران دیابتی نوع دو مبتلا به آنهدونیا روانی_ فیزیکی مراجعه کننده به کلینیک دیابت و درمان زخم تلما شهر گرگان در سال ۱۴۰۳ تشکیل دادند و ۳۰ بیمار به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به صورت غیر تصادفی در دو گروه آزمایشی و کنترل (هر گروه ۱۵ نفر) جایگزین شدند. ابزارهای پژوهش پرسشنامه های افسردگی بک (۱۹۸۶)، کمال گرایی هیل و همکاران (۲۰۰۴)، فقدان لذت اسنیت و همیلتون (۱۹۹۹) و گلیکومتر جهت سنجش سطح گلوکز خون بود. گروه آزمایش درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد را در ۸ جلسه۶۰ دقیقه ای دریافت کرد، اما گروه گواه تا پایان پژوهش هیچ مداخله روانشناختی دریافت نکردند. یافته ها: یافته ها نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد منجر به کاهش افسردگی، کمال گرایی و سطح گلوکزخون بیماران دیابتی نوع دو مبتلا به آنهدونیا روانی_فیزیکی شده است (۰۵/۰>P).نتیجه گیری: بنابراین می توان نتیجه گرفت که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد منجر به کاهش افسردگی، کمال گرایی و سطح گلوکز خون بیماران دیابتی نوع دو مبتلا به آنهدونیا روانی_فیزیکی می شود.

کلیدواژه ها:

درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد ، افسردگی ، کمال گرایی ، گلوکز خون ، آنهدونیا روانی_فیزیکی