ظرفیت باربری پی نواری بر روی خاک دانه ای مسلح شده با ژئوگرید

برای بهسازی ، افزایش ظرفیت باربری و کاهش نشست از روشهای مختلفی استفاده میشود. ژئوگریدها به عنوان تقویت کنند های مناسب مورد استفاد قرار میگیرند. زیرا دارای مقاومت کششی بالا و قابلیت قفل شدگی قابل توجهی با محیط اطراف هستند، ژئوگرید ها که گروهی دیگر از خانواد ژئوسنتتیک ها می باشند که از تزریق پلی پروپیلن و پلی اتیلن با تراکم بالا و یا بافت الیاف پلی استری بسیار سخت تشکیل شد اند. در این مقاله به منظور بررسی تاثیر مسلح سازی خاک دانه ای بر ظرفیت باربری پی نواری که به روش معیار نشست تا چهار لایه ژئوگرید مدلسازی شده است . علاوه بر بررسی مدل چند لایه ، در دو مدل دیگر نیز فاصله و طول ژئوگرید ها به عنوان متغییر در نظر گرفته شده است .با توجه به نمونه های مدل شده در نرم افزار اجزا محدود(Plaxis ) و تاثیر استفاده از ژئوگرید در بهسازی خاکهای دانه ای می توان دریافت با استفاده از چهارلایه ژئوگرید با فاصله ۰.۵ از یک دیگر می توان حداکثر ظرفیت باربری را بدست آورد.همچنین می توان نتیجه گرفت افزایش طول ژئوگرید ها تاثیر چندانی نسبت به افزایش فاصله در ظرفیت باربری نمی گذارد و همینطور افزایش فاصله ژئوگرید ها باعث کمتر شدن ظرفیت باربری می شود. با استفاده از لایه های بیشتر ژئوگرید ظرفیت باربری افزایش می یابد.

کلیدواژه ها:

پی نواری ، ژئوگرید ، ظرفیت باربری ، نشست