شناسایی عوامل انسانی موثر بر وقوع تصادفات در شهر تهران

حساسیت کارشناسان در تجزیه و تحلیل  و بررسی علل شکل گیری تصادف اجازه نمی­دهد تا تاثیر یک علت خاص در تصادف رانندگی را به وضوح مشخص کنیم و نتیجه بسیاری از عوامل متقابل اکثر سیستم­های طبقه­بندی علل تصادفات­، بر روی خطاها و اقدامات متمرکز شده اند و اکثر مطالعات ایمنی نیز به این نتیجه رسیده­اند که خطاهای انسانی عامل اصلی  وقوع تصادفات است و برخی نیز این باورند که تصادفات جاده ای نتیجه نقص سیستم رانندگی بوده است که می­توان آن را در اجزای آن خودرو - زیرساخت جاده - کاربر جاده و تعامل آنها یافت. از این رو هدف از این مطالعه ، تحلیل رفتار یا شرایط کاربران ترافیکی است که می تواند منجر به وقوع و یا بر علت و شدت  حادثه تاثیر بگذارد. در این تحقیق اغلب عوامل موثر در تصادفات رانندگی بررسی شده و وقوع گروه­های خطر منتخب تجزیه و تحلیل شده است . برای جمع آوری داده­ها از مصدومین ناشی از تصادف مراجعه کننده به پزشکی قانونی استان تهران در سال ۱۴۰۱ استفاده گردیده که به روش سرشماری و از طریق مصاحبه صورت پذیرفته است. در یافته های تحقیق­، برخی از  عوامل انسانی شناسایی شده عبارت بودند از: بی توجهی. خستگی و خواب میکرو؛ ارزیابی نادرست از وضعیت؛ سرعت بالا و عدم تنظیم رانندگی؛ نادیده گرفتن آگاهانه قوانین راهنمایی و رانندگی؛ بی تجربگی؛ کاهش عملکردهای شناختی و میزان واکنش روانی حرکتی در رابطه با سن بالاتر. تاثیر الکل و مواد روانگردان؛ سبقت پر خطر؛ واکنش هراس؛ بیماری سلامتی؛ دید محدود؛ خیره کننده و خودکشی عمدی. نتایج نشان داد که طبقه بندی عوامل رفتاری راننده و تقسیم بندی به عوامل تاثیر کوتاه مدت و بلندمدت می تواند برای برنامه های آموزشی ترافیک به ویژه در آموزش راننده های مبتدی، مدیریت روش شناختی در زمینه ایمنی راه و هدف گذاری موثر کمپین های ارتباطی مفید باشد.یافته های حاصل از تجزیه و تحلیل عامل انسانی در چارچوب قانون گذاری قابل اعمال می باشد.

کلیدواژه ها:

تصادفات ، عوامل انسانی ، راهنمایی و رانندگی ، ترافیک ، مصدومیت