بررسی توصیف الگوی بالینی شخصیت در معتادان دارای رفتار خودزنی

برخی از معتادان دارای صفات شخصیتی انعطاف ناپذیر و ناسازگارانه و برخی دچار اختلال کارکردی قابل ملاحظه و مزمن هستند. لذا هدف این پژوهش بررسی الگوی بالینی شخصیت در معتادان دارای رفتار خودزنی در شهرستان بجنورد بود. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش یک مطالعه توصیفی- مقطعی می باشد. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی بیماران وابسته به مواد مخدر که سابقه حداقل یک بار رفتار خودزنی داشتند و در مراکز درمان سوء مصرف مواد و بازتوانی شهرستان بجنورد که در شش ماه اول ۱۴۰۳ به تعداد ۱۴۲۰ نفر دارای پرونده بودند، با روش نمونه گیری خوشه ای ۴۰ نفر انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه بالینی چند محوری میلون (MCMI-III-۱۹۹۴) استفاده شده است. اطلاعات جمع آوری شده با نرم افزار SPSS-۲۴ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که فراوانی اختلالات در اکثر مقیاس های بالینی شخصیت در رفتار معتادان مشاهده شد. با توجه به این که بسیاری از معتادان از اختلالات و آشفتگی های روانی رنج می برند، لذا بهتر است تدابیری اتخاذ شود تا عوامل موثر در بروز این اختلال ها کاهش یابند. یافته های این پژوهش ضرورت استفاده از خدمات روانشناسی و روانپزشکی در مراکز درمان های نگهدارنده را در پیشگیری از رفتار های خودزنی و اختلال روانی معتادان تایید می نماید.

کلیدواژه ها:

الگوی بالینی شخصیت ، خودزنی ، معتادان