اصول حاکم بر سیره سیاسی امیر مومنان علی (ع)

سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: انگلیسی
مشاهده: 44

فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_IKI-2-4_006

تاریخ نمایه سازی: 25 اسفند 1403

چکیده مقاله:

معمولا در هر حکومتی افراد یا گروه هایی به عنوان مخالف با سیاست های آن دولت وجود دارند که از آنان با عنوان معارض یابه قول امروزی اوپوزیسیون یاد می شود. در حکومت های صدر اسلام که پس از پیامبر (ص) تشکیل شد نیز عده ای از سرشناسان به عنوان معارضین حکومت در آن زمان شناخته می شوند که مهمترین آن ها امیر مومنان علی (ع) است. آن حضرت چه در ایام دور بودن از قدرت و چه در روزگار زمامداری رفتارهای خاصی با مخالفان خود داشته که هر یک قابل تحلیل و تامل است به طوری که رعایت دقیق اخلاق و شریعت در این مواضع مشهود می باشد. امام علی (ع) بااینکه مشروعیت امامت وحکومت را به لسان پیامبر (ص) از طرف خداوند داشت،هرگز برای رسیدن به قدرت یا تضعیف مخالفان خود از ابزارهایی که در ظاهر لازم است ولی اخلاق و سنت رسول الله (ص) بر آن ها صحه نمی گذارد استفاده نکرده بلکه در هر دو دوران هدف والای وی حفظ ارزش های انسانی، برقراری عدالت و آگاهی بخشیدن به مردم بوده است. زیرا یکی از ابزارهای برقراری حکومت وشاید مهمترین آن مقبولیت از طرف مردم زمان خود است، که امیر المومنان در آن زمان از آن بی بهره بوده است. معمولا در هر حکومتی افراد یا گروه هایی به عنوان مخالف با سیاست های آن دولت وجود دارند که از آنان با عنوان معارض یابه قول امروزی اوپوزیسیون یاد می شود. در حکومت های صدر اسلام که پس از پیامبر (ص) تشکیل شد نیز عده ای از سرشناسان به عنوان معارضین حکومت در آن زمان شناخته می شوند که مهمترین آن ها امیر مومنان علی (ع) است. آن حضرت چه در ایام دور بودن از قدرت و چه در روزگار زمامداری رفتارهای خاصی با مخالفان خود داشته که هر یک قابل تحلیل و تامل است به طوری که رعایت دقیق اخلاق و شریعت در این مواضع مشهود می باشد. امام علی (ع) بااینکه مشروعیت امامت وحکومت را به لسان پیامبر (ص) از طرف خداوند داشت،هرگز برای رسیدن به قدرت یا تضعیف مخالفان خود از ابزارهایی که در ظاهر لازم است ولی اخلاق و سنت رسول الله (ص) بر آن ها صحه نمی گذارد استفاده نکرده بلکه در هر دو دوران هدف والای وی حفظ ارزش های انسانی، برقراری عدالت و آگاهی بخشیدن به مردم بوده است. زیرا یکی از ابزارهای برقراری حکومت وشاید مهمترین آن مقبولیت از طرف مردم زمان خود است، که امیر المومنان در آن زمان از آن بی بهره بوده است.