اثرگذاری فعالیت های آموزشی – تربیتی معلمان در فرآیند پیشرفت تحصیلی دانش آموزان

پیشرفت تحصیلی یکی از اهداف اصلی فرایند یاددهی و یادگیری است که به وسیله آموزش و فعالیت های تربیتی قابل دستیابی است. پیشرفت تحصیلی متاثر از عوامل زیادی است که از جمله می توان به روابط و فضای کلاس درس، رابطه معلم و دانش آموز یا دانش آموزان با یکدیگر اشاره کرد. دانش آموز با داشتن خودکارآمدی و معلم با اعتقاد به آن در دانش آموز جملگی می توانند غلبه شگرفی بر شکست های اولیه داشته باشند. این توجه معلم به دانش آموز بر اساس باورها و انتظارات خود به وجود می آید و آگاهی معلم از تاثیرات تعیین کننده این اعتقادات یا اثر انتظار، می تواند در سالم سازی محیط آموزشی دانش آموزان نقش عمده ای داشته باشد. همان گونه که فرض کرده است، انتظارات معلمان از دانش آموزان شان یک پیشگویی خودکامبخش می شود. هنگامی که معلمان انتظار دارند که دانش آموزان معینی باید پیشرفت هوشی بیشتری نشان دهند، آنان رشد هوشی بیشتری نشان خواهند داد و برای اینکه انتظارات تحقق یابند و پیشگویی خودکامبخش اتفاق بیفتد، معلمان باید انتظارات خود را با رفتارهایشان به دانش آموزان منتقل کنند. با تکیه بر اهمیت موضوع، این پژوهش بر آن است به بررسی اثرگذاری فعالیت های آموزشی – تربیتی معلمان در فرآیند پیشرفت تحصیلی دانش آموزان بپردازد.

کلیدواژه ها:

مدرسه ، فعالت های معلمان ، عملکرد آموزشی ، دانش آموزان