تاثیر استفاده از داستان های تعاملی دیجیتال بر بهبود مهارت های خواندن و درک مطلب در دانش آموزان ابتدایی

این پژوهش با هدف بررسی تاثیر داستان های تعاملی دیجیتال بر ارتقای مهارت های خواندن و درک مطلب دانش آموزان ابتدایی، به روش ترکیبی (کمی-کیفی) انجام شد. جامعه آماری شامل ۱۲۰ دانش آموز پایه سوم ابتدایی در تهران بود که به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. گروه آزمایش به مدت ۸ هفته از اپلیکیشن های داستان خوانی تعاملی (مانند BookCreator) استفاده کردند، در حالی که گروه کنترل متون سنتی را مطالعه نمودند. داده ها با استفاده از آزمون درک مطلب شیرازی (۱۳۹۵) و مقیاس انگیزه خواندن (Wigfield & Guthrie, ۱۹۹۷) گردآوری و تحلیل شدند. نتایج کمی نشان داد نمرات درک مطلب گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل ۲۵٪ بهبود یافته (۰٫۰۳ = p) و کاهش معناداری در اضطراب خواندن (۴۵٪ = r) مشاهده شد. داده های کیفی حاصل از مصاحبه با معلمان نیز حاکی از افزایش مشارکت کلاسی و تقویت مهارت های اجتماعی نظیر همکاری و حل مسئله بود. این یافته ها با اتکا به نظریه ساختارگرایی ویگوتسکی (۱۹۷۸) و نظریه شناختی چندرسانه ای مایر (۲۰۰۵)، تاثیر مثبت تعامل چندحسی با محتوای دیجیتال بر یادگیری را تایید می کند. پژوهش حاضر بر لزوم بازنگری در شیوه های سنتی آموزش خواندن و ادغام فناوری های تعاملی در برنامه های درسی تاکید دارد. پیشنهاد می شود سیاست گذاران آموزشی با برگزاری کارگاه های تخصصی، معلمان را به استفاده هدفمند از این ابزارها مجهز سازند.

کلیدواژه ها:

داستان های تعاملی دیجیتال ، مهارت خواندن ، درک مطلب ، دانش آموزان ابتدایی ، فناوری آموزشی