ارتباط مشاوره توانبخشی با بهبود مهارت های اجتماعی و ارتباطی افراد با نیازهای ویژه

مقاله حاضر از نوع توصیفی و از لحاظ گردآوری اطلاعات از نوع کتابخانه ای است که با توجه به نظرات اندیشمندان این عرصه به رشته تحریر در آمده است. هدف از نگارش این مقاله بررسی ارتباط مشاوره توانبخشی با بهبود مهارت های اجتماعی و ارتباطی افراد با نیازهای ویژه میباشد. یکی از مشکلات افراد جامعه ابتلای به بیماری های صعب العالج، مزمن و ناتوانی های جسمی از قبیل سرطان، ام اس، دیابت، و معلولیت های مختلف می باشد. زمانی که فردی مبتلا به یکی از این بیماری ها می شود هم فرد و هم خانواده تمام تلاش خود را میکنند تا بیماری درمان شود و یا عوارض و مشکلات بیماری کمتر شود. برای این منظور از تخصص های مختلف مثل فیزیوتراپی، گفتار درمانی، کاردرمانی، غدد، اطفال و … استفاده می نماید. اما به طور معمول یک بعد داستان نادیده گرفته می شود و آن این است که این فردی که بیمار شده قرار است با بیماریش زندگی کند .بیماری های مزمن و صعب العالج عوارض روان شناختی نیز دارند. در بسیاری از موارد وقتی فرد به طور جدی متوجه می شود دیگر مثل قبل سلامت جسمی ندارد و درمان نمی شود و یا درمان طولانی مدت است و حتی تهدید کننتده حیات است ، دچار مشکلاتی مثل افسردگی ، اضطراب ، کاهش انگیزه های زندگی ، بحران معنای زندگی و ترس جدی از مرگ و پایان فرصت زندگی می شود.

کلیدواژه ها:

مشاوره توانبخشی ، بهبود مهارت های اجتماعی ، افراد با نیازهای ویژه