رویکردهای نوین درآموزش عشایر:مدارس سیار وکلاس های چندپایه

آموزش در جوامع عشایری و مدارس چندپایه به دلیل چالش های منحصربه فردی مانند پراکندگی جغرافیایی، محدودیت منابع، و تنوع سنی و تحصیلی دانش آموزان، همواره نیازمند رویکردهای نوین و انعطاف پذیر بوده است. این مقاله با تمرکز بر راهبردهای آموزشی معاصر، به بررسی روش هایی میپردازد که با استفاده از فناوری های دیجیتال، برنامه های درسی منعطف، و مشارکت جامعه محلی، کیفیت آموزش در این محیط ها را ارتقا میدهند. همچنین، با تحلیل مطالعات موردی موفق در کشورهایی مانند ایران، مغولستان، و کنیا، نقش سیاست گذاری های آموزشی و آموزش معلمان در تحقق عدالت آموزشی مورد بحث قرار میگیرد. نتایج نشان میدهد که ترکیب فناوری با رویکردهای مبتنی بر فرهنگ محلی و آموزش چندپایهای، میتواند دسترسی به آموزش باکیفیت را برای جوامع عشایری و روستایی تسهیل کند.

کلیدواژه ها:

آموزش عشایری ، مدارس چندپایه ، فناوری آموزشی ، عدالت آموزشی ، برنامه درسی منعطف ، مشارکت جامعه محلی