مقایسه تاثیر تدریس سنتی و یادگیری مبتنی بر فناوری

نظام های آموزشی در سراسر جهان، همواره در حال تحول و تکامل هستند. در دهه های اخیر، فناوری های نوین اطلاعاتی و ارتباطی، به طور فزاینده ای در آموزش و پرورش مورد استفاده قرار گرفته اند و “یادگیری مبتنی بر فناوری” را به عنوان رقیبی جدی برای “تدریس سنتی” مطرح کرده اند. این مقاله با هدف مقایسه تاثیر تدریس سنتی و یادگیری مبتنی بر فناوری بر یادگیری دانش آموزان، با استفاده از روش شناسی مروری نظام مند انجام شده است. یافته های این پژوهش نشان می دهد که هر یک از این دو رویکرد، مزایا و معایب خاص خود را دارند و نمی توان یکی را به طور مطلق بر دیگری ترجیح داد. انتخاب رویکرد مناسب، به عوامل مختلفی همچون اهداف آموزشی، محتوای درسی، ویژگی های دانش آموزان، و امکانات و منابع موجود بستگی دارد. در پایان، پیشنهادهایی کاربردی برای بهره گیری بهینه از هر دو رویکرد تدریس سنتی و یادگیری مبتنی بر فناوری، به منظور بهبود کیفیت یادگیری دانش آموزان ارائه شده است.