تاثیر روش تدریس مبتنی بر سخنرانی در مقایسه با روش های تعاملی

روش تدریس، به عنوان یکی از ارکان اصلی فرآیند آموزش، نقشی کلیدی در یادگیری دانش آموزان ایفا می کند. در میان روش های متنوع تدریس، روش سخنرانی (Lecture-based Teaching) و روش های تعاملی (Interactive Teaching Methods) از جایگاه ویژه ای برخوردارند. این مقاله با هدف مقایسه تاثیر روش تدریس مبتنی بر سخنرانی با روش های تعاملی بر یادگیری دانش آموزان، با استفاده از روش شناسی مروری نظام مند انجام شده است. یافته های این پژوهش نشان می دهد که روش های تعاملی، به دلیل ماهیت فعال و مشارکتی خود، می توانند در مقایسه با روش سخنرانی، تاثیر بیشتری بر یادگیری عمیق، پایدار، و همه جانبه دانش آموزان داشته باشند. با این حال، روش سخنرانی نیز در صورت استفاده صحیح و همراه با فنون تکمیلی، می تواند در انتقال اطلاعات و ارائه چارچوب کلی درس موثر باشد. در پایان، پیشنهادهایی کاربردی برای بهره گیری بهینه از هر دو روش تدریس در راستای ارتقای سطح یادگیری دانش آموزان ارائه شده است.