بررسی قوانین کودکان کار در ایران

کودکان کار به کودکان کارگری گفته می شود که به صورت مداوم و پایدار به خدمت گرفته می شوند، کار کودک نزد بسیاری از کشورها و سازمان های بین المللی فعالیتی استثماری تلقی می شود. آنچه پدیده کودکان کار را به یکی از موضوعات چالش برانگیز و حساس در جوامع تبدیل می کند، نقش آن ها در تداوم چرخه فقر و آسیب های اجتماعی است، به طوری که کار کودکان می تواند نشانی از «فقر جاری» بوده و درعین حال یکی از عوامل پدید آورنده «فقر آتی» باشد. هدف از تحقیق حاضر بررسی قوانین کودکان کار در ایران می باشد. روش تحقیق بصورت توصیفی تحلیلی و مراجعه به کتب و آمارهای رسمی می باشد. نتایج نشان می دهد که کودکان در ایران از جایگاه بسیار متزلزلی برخوردارند، به طوری که به کودک به عنوان یک موجود مستقل نگاه نمی شود و حتی ساده ترین حقوق آنان نادیده گرفته می شود. همچنین کنوانسیون حقوق کودک در ایران با وجود تغییرات زیاد از جانب دولت ایران - که باعث از دست رفتن صورت اولیه و اصلی آن شده است- همچنان آن طور که باید و شاید اجرا نمی شود و دولت در این زمینه نقش اساسی بر عهده دارد، زیرا: اولا: دولت جمهوری اسلامی ایران کنوانسیون حقوق کودک را به صورت مشروط پذیرفته است، ثانیا: مواردی مغایر با این کنوانسیون در قانون مدنی خود به آن افزوده است، که این قوانین در بسیاری از موارد ساده ترین حقوق کودک را نادیده می گیرد. ثالثا:دولت به وظایف خود در همان حدی که خود پذیرفته و در قوانین داخلی اش آورده، عمل نمی کند.

کلیدواژه ها:

قوانین ، کودکان کار ، ایران ، چالش ها