نقش و یادگیری پیوند بین معلم و دانش آموز وتاثیر آن بر رشد دانش آموزان در روند تحصیلی

در دنیای پیچیده امروز هیچ کس بی نیاز از تعلیم و تربیت نیست، امروز فعالیت در مدرسه و آموختن، خود بخش عظیمی از زندگی انسان هاست، دیگر نمی توان با طرز تلقی گذشته به شاگرد و تربیت او نگریست. اگر معلمان با اصول و مبانی و هدف های تعلیم و تربیت، ویژگی های دانش آموزان و نیازهای آن ها و روش ها و فنون تدریس آشنایی نداشته باشند، هرگز قادر نیستند به عنوان سازندگان جامعه ایفای نقش کنند. مهم ترین عامل توسعه پرورش ذهنی علمی در یک جامعه نظام آموزشی است . در این نظام از بدو ورود تا آخرین دوره تخصصی، اخلاق علمی، اجتماعی ، شیوه برخورد با مسائل و مشکلات به طور آموزش داده می شود. مدرسه روابط انسانی را که موجب ایجاد تعادل فکری در فرزند می‎شود ترغیب میکند و به دانش‎آموزان این احساس را می‎بخشد که متعلق به گروه معینی هستند و در این گروه نقش مهمی دارند. در کلاس‎هایی که در آن روابط انسانی نیکو وجود دارد، محیط مطلوبی ایجاد میکند که دانش‎آموزان در داخل آن شکفته می‎شوند و معلم که بیش از هر شخص دیگری در ایجاد روابط انسانی نیکو موثر است، باید به گونه‎ای باشد که درسایه تعادل احساساتی خویش، با دانش‎آموزان تفاهم پیدا کند. معلم باید بتواند ارتباطی سالم و دو طرفه برقرار نماید تا سبب تبادل افکار و احساسات شده و در قبال آن به انتقال مفاهیم و دانش مورد نیاز دانش‎آموزان بپردازد و آنها را در فرایند یادگیری راهنمایی نماید و این برقراری ارتباط موثر جز با مدیریت اثربخش و توانای معلم ممکن نخواهد شد. پس لازم است که معلمان با شیوه‎های مدیریت کلاس و مهارت‎های ارتباط با دانش‎آموزان آشنا بوده و برحسب موقعیت و فضای کلاس آن را به نحو مطلوب به کار ببندد.

کلیدواژه ها:

پیوند ، ارتباط ، دانش آموز ، معلم ، رشد