بررسی رابطه میان یادگیری عاطفی و عملکرد تحصیلی در مدارس

یادگیری عاطفی به مجموعه ای از مهارت ها و فرآیندهای شناختی اطلاق می شود که به فرد کمک می کند تا احساسات خود و دیگران را شناسایی، درک و مدیریت کند. این مهارت ها، از جمله خودآگاهی، تنظیم هیجان، همدلی و مهارت های اجتماعی، می توانند تاثیرات عمیقی بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان و دانشجویان داشته باشند. در این مقاله، به بررسی رابطه میان یادگیری عاطفی و عملکرد تحصیلی پرداخته شده است. هدف اصلی این تحقیق بررسی تاثیر مهارت های عاطفی بر پیشرفت تحصیلی و موفقیت های آموزشی دانش آموزان و دانشجویان است. نتایج تحقیقات مختلف نشان می دهند که افراد با مهارت های عاطفی بالاتر، از توانایی بیشتری در مواجهه با استرس ها و چالش های تحصیلی برخوردارند و در نتیجه، عملکرد بهتری در زمینه های تحصیلی نشان می دهند. همچنین، آموزش های مبتنی بر یادگیری اجتماعی و عاطفی (SEL) و مهارت های توجه آگاهانه (MBI) به ویژه در محیط های آموزشی موثر واقع شده اند و به کاهش اضطراب و بهبود انگیزش تحصیلی کمک می کنند. بر اساس تحلیل پیشینه تحقیق، واضح است که یادگیری عاطفی نه تنها به بهبود مهارت های اجتماعی و هیجانی کمک می کند، بلکه می تواند به طور مستقیم بر نتایج تحصیلی تاثیرگذار باشد. در نتیجه، تاکید بر تقویت مهارت های عاطفی در برنامه های آموزشی، به ویژه در مقاطع ابتدایی و متوسطه، می تواند به ارتقاء کیفیت یادگیری و موفقیت تحصیلی دانش آموزان و دانشجویان منجر شود.

کلیدواژه ها:

یادگیری عاطفی ، عملکرد تحصیلی ، مهارت های اجتماعی ، انگیزش تحصیلی