تاثیر مخازن ذخیره آب داخل ساختمان بر پارامترهای کیفی آب (مطالعه موردی شهر کرمانشاه)

کنترل کیفیت آب از نظر املاح محلول، رنگ، بو، مزه و باکتری های موجود از لحاظ بهداشتی واجد اهمیت حیاتی است. مشکلات کیفیت آب در تاسیسات ذخیره سازی را می توان به عنوان مشکلات میکروبیولوژیکی، شیمیایی و فیزیکی طبقه بندی کرد. رکود آب در بسیاری از تاسیسات ذخیره سازی احتمالا مهمترین عامل مرتبط با کاهش کیفیت آب است. انباشته شدن رسوب در مخازن، مشکلات بالقوه در کیفیت آب و افزایش تقاضای ضدعفونی کننده، رشد میکروبی، کدورت آب و زوال کلر را به دنبال دارد. برای بررسی بی خطر بودن آب ذخیره باید پژوهش هایی انجام شود. مبحث ۱۶ مقررات ملی ساختمان الزاماتی را درباره بهره برداری و طراحی مخازن ذخیره سازی آب تاکید کرده است. در این پژوهش با روش مشاهده میدانی سعی شد الزامات مقرارت ملی ساختمان برای ۱۰۵ مخزن آپارتمان های شهر کرمانشاه در دو جنس پلی اتیلن و فولادی گالوانیزه بررسی شود و عوامل موثر بر مشکلات به وجود آمده در داخل مخازن آپارتمان ها ارزیابی شود. نتایج نشان داد در ۸ درصد از آپارتمان ها مشترکین اقدام به پمپاژ مستقیم کرده که خلاف الزامات است. در ۲۶ درصد از مخازن مقدار کلر آزاد باقیمانده کمتر از مقدار توصیه شده در نشریه ۱۰۵۳ استاندارد ملی ایران است. در ۷ درصد از مخازن دمای آب بالاتر از مقدار پیشنهاد شده در استاندارد انگلیس (BS ۸۵۵۸:۲۰۱۵) است. تمامی مخازن فاقد لوله هشداردهنده، لوله سرریز، لوله تخلیه و لوله هواکش هستند. درون مخازن فولادی گالوانیزه زنگ زدگی به وضوح رویت می شود. تمامی مخازن دارای رسوب انباشته شده هستند. در ۸۶ درصد از مخازن با حجم بیش از ۱۰۰۰ لیتر به علت در یک سمت قرارگرفتن دهانه ورودی و خروجی رکود آب وجود دارد. ازاین رو پیگیری های قانونی و بازدیدهای دوره ای از مخازن ساختمان ها امری ضروری است.

کلیدواژه ها:

رسوب مخازن ساختمان ، شستشوی مخازن ساختمان ، کیفیت آب مصرفی ، مخازن ذخیره آب شرب ، مقررات ملی ساختمان