طراحی مدل بکارگیری فناوری‎های نوین بر عملکرد باشگاه های فوتبال ایران

هدف: هدف پژوهش حاضر طراحی مدل بکارگیری فناوری‎های نوین بر عملکرد باشگاههای فوتبال ایران با نقش میانجی سواد فناوری بود. روش شناسی: این پژوهش از نظر نوع توصیفی - همبستگی، هدف کاربردی و روش اجرا میدانی بود. جامعه آماری مدیران، مربیان، بازیکنان و کادر اجرایی و فنی باشگاههای فوتبال ایران بود. نمونه آماری به تعداد قابل کفایت جهت مدلسازی انتخاب شد. ابزار اندازه گیری شامل سه پرسشنامه محقق ساخته (بکارگیری فناوری های نوین، سواد فناوری و عملکرد باشگاه های فوتبال) با طیف پنج ارزشی لیکرت بود. روایی محتوایی و صوری این ابزارها توسط اساتید مدیریت ورزشی و خبرگان، ورزشکاران و مربیان باشگاه های ورزشی تایید شد (۹ نفر) و پایایی ترکیبی، روایی سازه، روایی همگرا و واگرا با استفاده از تحلیل عاملی تایید شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها و تحلیل مسیر بین متغیرها از نرم افزار اس.پی.اس.اس و اسمارت پی ال اس ۳ استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد بکارگیری فناوری های نوین و سواد فناوری اعضای باشگاه بر عملکرد باشگاه های فوتبال اثر معنی داری داشت. اثر بکارگیری فناوری های نوین بر سواد فناوری اعضای باشگاه معنی دار بود و همچنین نتایج آزمون سوبل نشان داد که فناوری های نوین از طریق سواد فناوری بر عملکرد باشگاه-های فوتبال اثر معنیداری دارد. نتیجه گیری: بر اساس یافته ها می توان گفت که فناوری نوین می توانند با فراهم کردن اطلاعات کیفی برای مربیان و مسئولان ورزشی و آماده کردن ابزارهای ارزشمند در بهبود عملکرد ورزشکاران نقش کلیدی ایفا کنند. به همین دلیل باشگاه های فوتبال ایران می توانند با بکارگیری فناوری های نوین، امکان آموزش موثرتر و زمینه را برای ارتقاء و بهبود عملکرد باشگاه فراهم کنند.

کلیدواژه ها:

فناوری نوین ، فناوری مجازی ، تجهیزات نوین تمرینی ، سواد فناوری ، عملکرد باشگاه های فوتبال