بازآفرینی سکونتگاه های غیررسمی با رویکرد توسعه اجتماع محور: مطالعه موردی محله حصه اصفهان

این پژوهش به بررسی رابطه بازآفرینی سکونتگاه های غیررسمی و توسعه اجتماع محور، با تمرکز بر محله حصه اصفهان می پردازد. در این پژوهش، با استفاده از رویکردهای مردم مبنا، کسب و کار مبنا و مکان مبنا، شاخص های کلیدی موثر در فرآیند بازآفرینی شهری از منظر توسعه اجتماع محور مورد ارزیابی قرار گرفته است. روش تحقیق مورد استفاده، پیمایشی با استفاده از پرسشنامه بوده است که از طریق نظر سنجی از خبرگان (نخبگان حوزه برنامه ریزی شهری، مدیریت شهری) با استفاده از روش دلفی انجام شده است. جامعه آماری ۱۸ نفر از منتخبین که در سه گروه ۶ نفره به روش مصاحبه گلوله برفی شناسایی شده اند که اهمیت شاخص های مختلفی از جمله مشارکت اجتماعی جامعه محلی، کیفیت زندگی، دسترسی به خدمات عمومی، پایداری اقتصادی، توسعه مهارت های ساکنان، همبستگی اجتماعی جامعه محلی، حفظ محیط زیست، توسعه زیر ساخت های محله و امنیت در فرآیند بازآفرینی شهری با رویکرد توسعه اجتماع محور در محله حصه با استفاده از طیف لیکرت (۱ تا ۵) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان می دهد که هر کدام از این شاخص ها از نگاه متخصصین این حوزه از اهمیت متوسط رو به بالایی در حوزه بازآفرینی شهری در این محله، برخودار است. همچنین، در بخش دوم، تاثیرات و منفعت ذینفعان در فرآیند بازآفرینی شهری ارزیابی شد که نتایج پژوهش نشان می دهد شهرداری اصفهان، نیروی انتظامی و سرمایه گذاران و اهالی بیشترین تاثیر را در فرایندهای بازآفرینی در محله می گذارند و نیروی انتظامی و اهالی محله بیشترین منفعت را می برند. همچنین نتایج این پژوهش می تواند به عنوان مبنایی برای برنامه ریزی های آتی در زمینه بازآفرینی شهری و توسعه اجتماع محور در سکونتگاه های غیر رسمی مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی راهبردی ، سکونتگاه غیر رسمی ، بازآفرینی ، توسعه اجتماع محور