شرایط و ارکان تحقق جرم قاچاق انسان در حقوق ایران با نگاهی به اسناد بین المللی

در این مقاله با استفاده از روش توصیفی و تحلیلی به موضوع پرداختیم، نتایج نشان می دهد، قاچاق انسان عبارت است از: خارج یا وارد ساختن و یا ترانزیت مجاز یا غیرمجاز فرد یا افراد از مرزهای کشور با اجبار و اکراه یا تهدید یا خدعه و نیرنگ و یا با سوء استفاده از قدرت یا موقعیت خود یا سوء استفاده از وضعیت فرد یا افراد یادشده، به قصد فحشاء یا برداشت اعضاء و جوارح، بردگی و ازدواج، همچنین تشکیل یا اداره دساته یا گروه که هدف آن انجام امور موضوع ماده (۱) این قانون باشد. عبور دادن (خارج یا وارد ساختن و یا ترانزیت)، حمل یا انتقال مجاز یا غیرمجاز فرد یا افراد به طور سازمان یافته برای فحشاء یا سایر مقاصد موضوع ماده (۱) این قانون هرچند با رضایت آنان باشد. عبور دادن (خارج یا وارد ساختن و یا ترانزیت)، حمل یا انتقال غیرمجاز افراد به قصد فحشاء هرچند با رضایت آنان باشد در حکم "قاچاق انسان" محسوب می شود. چنانچه عمل مرتکب "قاچاق انسان" از مصادیق مندرج در قانون مجازات اسلامی باشد مطابق مجازات های مقرر در قانون یادشده و در غیر این صورت به حبس از دو تا ده سال و پرداخت جزای نقدی معادل دو برابر وجاوز یا اموال حاصل از بزن یا وجوه و اموالی که از طرف بزن دیده یا شخص ثالث وعده پرداخت آن با مرتکب داده شده است، محکوم می شود.

کلیدواژه ها:

قاچاق ، سازمان یافته ، زنان ، کودکان ، انتقال غیرمجاز