خوانشی بر توسعه فضاهای زیرسطحی در راستای افزایش زیست پذیری شهری

امروزه توسعه فضاهای زیرسطحی به مثابه یک راهبرد نوآورانه برای مدیریت و استفاده بهینه از فضاهای شهری، مفهومی در حال ظهور بوده که طی سالهای اخیر توجه زیادی را در حوزه ی شهرسازی، مدیریت و برنامه ریزی شهری به خود جلب نموده است. این فضاها، به عنوان فضاهای ناپیدا و متنوع که می توانند کاربردهای مختلفی نظیر پارکینگ، مراکز تجاری، فضای سبز و حتی پارک های عمومی را در خود جای دهند، قابلیت های زیادی در حل مسائل و مشکلات شهری دارد و در عمل می تواند به طرز موثری به افزایش زیست پذیری در شهرها کمک نماید. چرا که توسعه فضاهای زیرسطحی، نه تنها به کاهش بار ترافیکی سطحی کمک می کند، بلکه می تواند منجر به افزایش فضای مفید و بهبود کیفیت زندگی شهروندان نیز شود. بدین ترتیب، پژوهش حاضر در راستای بررسی تاثیر توسعه فضاهای زیرسطحی بر زیست پذیری شهری انجام گرفته است. این پژوهش، از حیث روش جز پژوهش های کیفی، به لحاظ هدف جز پژوهش های کاربردی و به لحاظ ماهیت در زمره ی پژوهش های توصیفی-تحلیلی قرار دارد. روش جمع آوری و تحلیل اطلاعات این پژوهش مبتنی بر تحلیل محتوای منابع کتابخانه ای و مرور اسنادی بوده است. نتایج این پژوهش بیانگر آن است که توسعه فضاهای زیرسطحی می تواند تاثیرات عمیقی بر زیست پذیری شهری در بعد اجتماعی شامل بهبود دسترسی به خدمات، افزایش تحرک اجتماعی، کاهش نابرابری اجتماعی، افزایش امنیت و ایجاد هویت و فرهنگ شهری؛ بعد اقتصادی شامل افزایش جذب گردشگری و فعالیت های تجاری، بهینه سازی استفاده از زمین، کاهش هزینه های عمومی و جذب سرمایه گذاری و نوآوری؛ بعد محیطی شامل حفظ زیبایی شناسی شهری، کاهش ترافیک و آلودگی هوا، کاهش اثرات جزایر حرارتی، گسترش سیستم های حمل و نقل عمومی، کاهش اثرات تخریبی ساخت و ساز و مدیریت آب و فاضلاب و بعد نهادی شامل ارتقای همکاری های بین بخشی، افزایش شفافیت و پاسخگویی، بهبود توانمندی های مدیریتی، تسهیل در برنامه ریزی و توسعه پایدار و تقویت مشارکت عمومی داشته باشد.

کلیدواژه ها:

فضاهای شهری ، فضاهای زیرسطحی ، زیست پذیری شهری ، توسعه پایدار