بررسی تاثیر وجود قنات ها بر شهر در گذر زمان و اهمیت آن در بازبرنامه ریزی منطقه با رویکرد زیست محیطی

قناتها به عنوان یکی از مهمترین فناوری های سنتی مدیریت منابع آب در مناطق خشک و نیمه خشک، تاثیر قابل توجهی بر توسعه و شکل گیری شهرها در ایران داشته اند. این پژوهش با هدف بررسی نقش قناتها در توسعه شهر نطنز و تاثیر آنها بر ساختار کالبدی، اجتماعی و اقتصادی شهر در گذر زمان انجام شده است. روش تحقیق به صورت ترکیبی از مطالعات تاریخی، تحلیل اسنادی و بررسی های میدانی بوده و از منابع معتبر برای تحلیل داده ها استفاده شده است. نتایج نشان می دهد که قناتها در نطنز نه تنها به عنوان تامین کننده اصلی آب شرب و کشاورزی، بلکه به عنوان عاملی برای توسعه پایدار و شکل گیری الگوهای معماری و شهرسازی منطقه عمل کرده اند. با این حال، تغییرات اقلیمی، کاهش منابع آبی و بهره برداری های غیرمسئولانه در دهه های اخیر به کاهش کارایی قناتها منجر شده است. این تحقیق همچنین بر اهمیت بازبرنامه ریزی منطقه ای با رویکرد زیست محیطی تاکید دارد، به گونه ای که از پتانسیل قناتها به عنوان بخشی از زیرساخت های سبز و راهکاری پایدار برای مدیریت منابع آب بهره برداری شود. حفاظت و احیای قناتها می تواند نقشی کلیدی در تقویت پایداری محیط زیست و توسعه اقتصادی-اجتماعی شهرهای تاریخی همچون نطنز ایفا کند.

کلیدواژه ها:

قنات ، بازبرنامه ریزی منطقه ای ، زیست محیطی ، نطنز