تفاوت معماری دوران پهلوی اول و دوران پهلوی دوم

این مقاله به بررسی و تحلیل تفاوتهای معماری دوران پهلوی اول و دوم در ایران می پردازد. دوران پهلوی اول ( ۱۹۲۵- ۱۹۴۱ )با تاثیرپذیری از معماری نئوکالسیک و تالش برای ایجاد هویت ملی از طریق احیای عناصر معماری باستانی ایران شناخته می شود. در مقابل، دوران پهلوی دوم ( ۱۹۴۱- ۱۹۷۹ )شاهد ورود مدرنیسم و تاثیرات بینالمللی بر معماری بود که منجر به ترکیب سبکهای سنتی و مدرن گردید. روش تحقیق ما شامل جستجو و بررسی منابع مختلف تاریخی، مقاالت علمی، و تحلیل نمونههای برجسته معماری از هر دو دوره است. این مطالعه با هدف شناسایی ویژگی های بارز هر دوره و تاثیرات اجتماعی، فرهنگی، و سیاسی بر شکل گیری این سبکها انجام شده است . نتایج نشان میدهد که در دوران پهلوی اول، تمرکز بر بازآفرینی هویت ملی از طریق استفاده از عناصر تاریخی بود، در حالی که در دوران پهلوی دوم، گرایش به سمت نوآوری و پذیرش سبک های جهانی بیشتر شد. این تغییرات نه تنها بازتابدهنده تحوالت اجتماعی و سیاسی آن زمان بودند بلکه نقش مهمی در شکل دهی به چشمانداز شهری معاصر ایران ایفا کردند.

کلیدواژه ها:

معماری ، پهلوی اول ، پهلوی دوم ، مدرنیسم