بررسی تاثیر کالبد معماری مبتنی بر طبیعت فضاهای آموزش پیش دبستانی بر نهادینگی فرهنگ زیست گرایی کودکان

نتایج پژوهش همه بیانگر آن است که مناسب ترین شیوه نهادینه کردن عادت ها و رفتار شهر، پرورش و آموزش، از دوران کودکی است. مرجع دادن و حفاظت از محیط زیست از عوامل عادتی است که باید از کودکی شروع شود با یک باور و رفتار ذهنی و شخصیتی تبدیل شود. این گونه پرورش کودک را از شرایط و عوامل زیستگاهی که در آن زندگی می کند آگاه می کند تا به بهترین وجه ممکن محافظ و عامل بهینه سازی آن باشد. از ارتباط بین محیط زیست و آموزش و پرورش به ساخت یک روند مشخص از اصلاحات آموزشی پیشرفته کمک می کند بین محیط زیست و آموزش و جنبش هایی که در بیشتر کشورهای جهان، از طریق حفاظت بیولوژی، برای اتصال بین محیط زیست و آموزش و پرورش به عنوان زمینه های بحرانی برداشته است. پیاده سازی آموزش جامع زیست محیطی در قالب پروژه مدارس بین المللی محیط زیست راهکاری است که در بسیاری از کشورهای جهان در جهت حفاظت از محیط زیست دنبال می شود اما مدرسه محیط زیست در ایران جایگاهی ندارد. کالبد معماری طبیعت محور این فضاها می تواند از طریق ایجاد فرصت های یادگیری در فضاهای طبیعت محور، به کودکان در درک مفاهیم زیست محیطی، پرورش حس تعلق و مسئولیت پذیری نسبت به محیط زیست و ارتقای مهارت های حل مسئله نقش اساسی در شکل دهی رفتار و نگرش کودکان نسبت به محیط زیست ایفا کند. این پژوهش از نوع مروری کاربردی می باشد که به روش کتابخانه ای و نمونه های موجود تدقیق شده است و به دنبال این است که به زمانی مناسب ترین و بهترین مدل کیفیت پرورش محیط زیست با توجه به مدارس دیگر کشورها و آخرین دستاوردها و ضوابط آنها بررسی شده و در نهایت به دنبال کاربردی شدن آنها در کشور می شود.

کلیدواژه ها:

محیط زیست ، کودکان ، کالبد معماری ، فضاهای آموزش ، زیست گرایی