عوامل محیطی موثر بر ارتقای سرزندگی در ساختمانهای مسکونی بلند مرتبه

مسکن همواره جزء نیازهای اولیه انسان بوده و در طول تاریخ در پی تکامل بشر، مسکن نیز دچار تغییر و تحوالت بسیار گردیده است، امروزه با رشد روزافزون جمعیت شهرها از یک سو؛ و افزایش قیمت زمین از سوی دیگر، روی آوردن انسان به ارتفاع در بسیاری از شهرهای پرجمعیت جهان به امری اجتناب ناپذیر مبدل گشته است. از این رو بشر همواره به دنبال یافتن راهکارهایی برای کاهش اثرات منفی زندگی در ارتفاع بر سلامت فردی و اجتماعی خویش بوده است. از مهم ترین عواملی که میتوانند در کاهش این اثرات نقشی اساسی ایفا کنند، فضاهای باز و جمعی مجموعه های بلند مرتبه هستند از میان کیفیتهای متفاوتی که از دید نظریه پردازان مختلف در خصوص فضاهای پاسخگو به نیاز استفاده کنندگان بیان شده است، میتوان به سرزندگی اشاره نمود. در میان تعاریف متفاوتی که از این کیفیت محیطی ارائه شده، تکیه بر این امر است که سرزندگی فضا، نشان از پویایی و جنب وجوش فضا دارد و در نتیجه آن فضا برای حضور و فعالیت استفادهکنندگان مناسب خواهد بود. بنابراین به نظر میرسد این کیفیت محیطی، حس تعلق محیطی را افزایش میدهد، و از این جنبه از میان طیف متنوع کیفیت های فضایی، بیشک سرزندگی محیطی یکی از کیفیتهای تاثیرگذار در خلق مکان به شمار میرود. بدین منظور در مقاله پیش رو رویکردهای متنوع کیفیت محیط، معیارهای کیفی در ارتقای سرزندگی به روش زمینهای مورد بررسی قرار گرفتند.

کلیدواژه ها:

مسکن ، بلندمرتبه ، کیفیت محیط ، سرزندگی