تبین معماری بیونیک بر طراحی معماری و محیط زیست شهری

آنچه که امروزه به نام معماری بیونیک خوانده می شود نتیجه تالش معمارانی است که با نگرش جدید به معماری و سازه سعی در برطرف ساختن نقص ها و خطاهای انسانی در امر ساخت و ساز دارند. هدف این پژوهش بازشناسی مفهوم معماری بیونیک و تعیین جایگاه آن در معماری و شهرسازی، در راستای رسیدن به یک نوع معماری متعارف با اصول معماری پایدار و هماهنگ با طبیعت می باشد. خسارت زیست محیطی دهه های اخیر بیش از تمام طول تاریخ و تداوم آن بسیار تهدید کننده است. در این مقاله ابتدا به تعاریفی از محیط زیست و محیط زیست مطلوب شهری پرداخته شده، سپس به معماری بیونیک و اندیشه های مربوط به آن اشاره شده و در نهایت نمونه هایی از جدیدترین آسمان خراش های الهام گرفته از طبیعت مورد بررسی قرار گرفته است. این پژوهش بر اساس مطالعات کتابخانه ای و میدانی صورت گرفته است. با توجه به ضرورت تکنولوژی در عصر حاضر نقش معماران و مهندسان در پیشبرد تکنولوژی زمان و تطبیق آن با محیط زیست ضروری به نظر می رسد. آنها باید ضمن در نظر مسائل زیباشناختی آثار خود و استفاده از انرژی های تجدیدپذیر بتوانند ساختمان های خود را به سمت و سوی معماری بیونیک سوق دهند.

کلیدواژه ها:

معماری بیونیک ، محیط زیست شهری ، تبین