بررسی نقش عاملیت انسانی بر پایداری در ساخت و ساز

عملکرد محیطی و اجتماعی پروژه ها بطور مستقیم تحت تاثیر تصمیمات و رفتارهای افراد دخیل در پروژه قرار دارد که این افراد در مراحل مختلف پروژه نقش موثری می کنند. تغییرات در رفتارهای آنان می تواند تاثیرات قابل توجهی بر تحقق اهداف پروژه داشته باشد. این مطالعه به بررسی نقش عامل انسانی در دستیابی به توسعه پایدار در صنعت ساخت و پرداخته و بر اهمیت رفتارهای کارکنان، مجریان و نیروهای متخصص و بهره بردار تاکید دارد. روش گردآوری داده ها به صورت کتابخانه ای با استفاده از منابع معتبر از جمله مقالات و کتاب ها و سایت های معتبر می باشد. با تحلیل مفاهیم کلیدی چون توسعه پایدار، ساخت و پایدار و رفتارهای شهروندی، پژوهش نشان می دهد که مدیریت پروژه و ارتقای رفتارهای شهروندی کارکنان و آموزش بهره برداران می تواند به طور موثری در پیشبرد اهداف زیست محیطی و اجتماعی پروژه ها موثر باشد. نتیجه گیری این پژوهش نشان می دهد که عامل انسانی نقش مهمی در توسعه پایدار دارد. سرمایه گذاری در آموزش، توانمندسازی و ایجاد انگیزه مجریان، نیروهای متخصص و کارگران می تواند به بهبود عملکرد پروژه ها و کاهش اثرات زیست محیطی آن ها کمک کند. به طور کلی، توجه به ابعاد انسانی و رفتاری در صنعت ساخت و ساز برای دستیابی به توسعه پایدار ضروری است.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، عامل انسانی ، رفتارهای شهروندی پروژه ، مدیریت پروژه ، بهره برداری پایدار