تطبیق ویژگی های معلمان با فناوری های نوین آموزشی: بررسی تجربیات موفق در استفاده از هوش مصنوعی در آموزش

در دنیای پویای امروز، فناوری های نوین آموزشی به عنوان یکی از عوامل کلیدی تحول نظام های آموزشی شناخته می شوند. استفاده از هوش مصنوعی در فرآیند تدریس و یادگیری فرصت های بی شماری را برای بهبود کیفیت آموزش فراهم آورده است. این مقاله با هدف بررسی تطبیق ویژگی های معلمان با فناوری های نوین آموزشی و با تکیه بر تجارب موفق در استفاده از هوش مصنوعی در بستر آموزش، سعی دارد چارچوبی جامع و کاربردی را جهت ارتقاء فرآیندهای آموزشی ارائه دهد. در این پژوهش، ابتدا ادبیات مرتبط با فناوری های آموزشی و مدل های نظری همچون مدل پذیرش فناوری (TAM) و نظریه یکپارچه پذیرش و استفاده از فناوری (UTAUT) مورد بررسی قرار گرفته و سپس به تحلیل ویژگی های فردی معلمان از جمله تمایل به نوآوری، مهارت های فناوری اطلاعات و نگرش مثبت نسبت به تغییر پرداخته می شود. داده های به دست آمده از طریق پرسشنامه های استاندارد و مصاحبه های عمیق با معلمان و مدیران آموزشی در موسسات مختلف ایران تحلیل شده و نشان می دهد معلمانی که با استفاده از دوره های آموزشی تخصصی و حمایت های سازمانی، از فناوری های نوین بهره می برند، قادر به بهبود چشمگیر نتایج یادگیری دانش آموزان هستند. همچنین تجارب موفق در دانشگاه های تهران، شیراز و اصفهان حاکی از اهمیت ایجاد زیرساخت های مناسب، تیم های تخصصی و سیاست های تشویقی در استفاده از سیستم های هوش مصنوعی می باشد. از این رو، تدوین سیاست های جامع ملی و برگزاری دوره های توسعه حرفه ای معلمان، می تواند زمینه ساز تحول واقعی در نظام آموزشی گردد. در نهایت، این مقاله با استناد به منابع معتبر ایرانی نظیر مقالات منتشر شده در «مجله آموزش و پرورش»، «نشریه فناوری آموزشی» و مطالعات میدانی در دانشگاه های برتر کشور، چارچوبی عملی برای تطبیق ویژگی های معلمان با فناوری های نوین ارائه می دهد.

کلیدواژه ها:

تطبیق ویژگی های معلمان ، فناوری های نوین آموزشی ، تجربیات موفق ، هوش مصنوعی ، آموزش