بررسی اهمیت وتاثیر پرخاشگری در تحصیل و رفتار دانش آموزان

خشم نشان دهنده تعارض بین شخصیت در حال رشد کودک با شخصیت و نگرش های والدین است. هرگاه کودک بفهمد از طریق عصبانی شدن به خواسته هایش می رسد، و می تواند توجه بسیاری را به خود جلب کند و در والدین اضطراب به وجود آورد، خشم خود را تکرار می کند. منشا پرخاشگری خشم است. اگر خشم به درستی مدیریت نشود و باعث آسیب رسیدن به دیگران شود، به آن پرخاشگری گویند. صاحب نظران حوزه روان شناسی، پرخاشگری را رفتاری تعریف می کنند که شخص به واسطه آن عملی را به قصد آسیب رساندن به خود یا دیگری انجام می دهد. این آسیب ممکن است روانی یا فیزیکی باشد.پرخاشگری کودکان و نوجوانان، هیجانی بسیار آزاردهنده است که اگر درمان نشود منجر به آسیب های درازمدت می شود. والدین معمولا اطلاعات کافی درباره علل این مشکل ندارند و اکثر اوقات از پیدا کردن راهی مناسب برای کمک به فرزندشان ناامید می شوند. متاسفانه، شکست در تشخیص، درک و حل پرخاشگری منجر به مشکلاتی مانند اضطراب و افسردگی نوجوانان می شود. هر فردی ویژگی های شخصیتی منحصر به فردی دارد و در شرایط مختلف رفتارهای متفاوتی از خودنشان می دهد برخی به گونه های تهاجمی و خشمگینانه عمل می کنند،بعضی دیگر کناره گیری می کنند و گوشه گیری می شوند و افرادی نیز هستند که قادرند با آرامش و تسلط برخورد کنند. عوامل مختلف در طول دوران زندگی موجب شکل گیری و تقویت این رفتارها شده است یکی ازاین رفتارها خشم عصبانیت پرخاشگری است ازآنجا که یافتن علل پرخاشگری و همچنین کنترل آن می تواند کمک شایانی به زندگی افراد نماید

کلیدواژه ها:

پرخاشگری ، دانش آموزان ، مدرسه ، تربیت ، یادگیری