بهره وری اقتصادی آب آبیاری ژنوتیپ های مختلف خیار گلخانه ای در شرایط کم آبیاری

شناسایی ژنوتیپ های متحمل به کم آبیاری و معرفی آنها به بهره برداران و پژوهش گران راهکاری مناسب برای افزایش بهره وری آب آبیاری است. هدف از مطالعه حاضر، ارزیابی ۵۰ ژنوتیپ خیار از بانک ژرم پلاسم خیار دانشگاه گیلان در گلخانه دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه گیلان در دو سطح آبیاری کامل و کم آبیاری (۵۰ درصد آبیاری کامل) و معرفی ژنوتیپ های برتر براساس عملکرد، بهره وری آب آبیاری و بهره وری اقتصادی آب آبیاری بود. این ژنوتیپ ها با هدف تولید بذر و کاربرد در برنامه های اصلاحی انتخاب شدند. از سامانه آبیاری قطره ای تیپ برای آبیاری استفاده شد و مدیریت آبیاری براساس نیاز آبی خیار در داخل گلخانه انجام شد. محصول در مرحله بلوغ تجاری برداشت شد و عملکرد، برخی صفات عملکردی و بهره وری آب آبیاری تعیین شدند. نتایج نشان داد که اثر آبیاری بر تعداد میوه، بهره وری آب آبیاری و بهره وری اقتصادی آب آبیاری معنی دار است. اثر ژنوتیپ و اثر متقابل آبیاری و ژنوتیپ بر وزن تر میوه، بهره وری آب آبیاری و بهره وری اقتصادی آب آبیاری معنی دار بود. با توجه به شاخص های تعداد میوه در بوته، عملکرد وزن تر میوه، بهره وری آب آبیاری و بهره وری اقتصادی آب آبیاری ژنوتیپ های ۴۲، ۴۳ و ۴۵ بهترین انتخاب و ژنوتیپ های ۱۳، ۱۵، ۱۶ و ۱۸ انتخاب نامناسبی با توجه به شرایط مطالعه حاضر بودند. استفاده از ژنوتیپ های انتخابی در تولید بذر خیار می تواند موجب بهبود همزمان عملکرد و بهره وری آب آبیاری یا به عبارتی بهبود بهره وری اقتصادی آب آبیاری شود.

کلیدواژه ها:

آبیاری قطره ای ، بذر ، نیاز آبی