اثر متغیرهای چاپ سه بعدی به روش سینتر انتخابی لیزری روی نیروی شکست قرص های چاپ شده
محل انتشار: مهندسی مکانیک مدرس، دوره: 20، شماره: 3
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 40
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_MME-20-3_025
تاریخ نمایه سازی: 21 اسفند 1403
چکیده مقاله:
در این پژوهش، یک چاپگر سه بعدی از نوع سینتر انتخابی لیزری ساخته شد. چاپ سه بعدی لیزری یکی از انعطاف پذیرترین روش های ساخت افزایشی است که می توان از پودر مواد مختلف در آن استفاده کرد. اخیرا فناوری چاپ سه بعدی وارد صنعت داروسازی شده است و در آوگوست ۲۰۱۵ تاییدیه اف دی ای (FDA) خود را به اسم محصولات دارویی سه بعدی دریافت کرد. با استفاده از چاپ سه بعدی در داروسازی می توان به رهایش کنترل شده، دوز متناسب با ویژگی افراد و مورفولوژی مورد نظر برای داروها دست یافت و به سمت شخصی سازی داروها حرکت کرد. یکی از موارد مهم، تعیین خواص مورد نظر برای قرص ها قبل از چاپ است. در این مقاله، به کمک طراحی آزمایش به روش ترکیب مرکزی و مدل سازی، اثر متغیرهای مهم روش سینتر انتخابی لیزری بر نیروی شکست قرص بررسی می شود. با استفاده از مدل سازی صورت گرفته، می توان مقدار هر متغیر را به گونه ای تعیین کرد که قرص ها با نیروی شکست مورد نظر چاپ شوند. با کنترل نیروی شکست قرص می توان بر آزادسازی و ازهم پاشیدگی قرص در بدن اثر گذاشت. به منظور انجام آزمایش ها، قرص های استوانه ای به قطر cm۲/۱ و ارتفاع mm۶/۳ چاپ شدند. از ماده پلیمر ترموپلاستیک دارویی کلیکوت (KollicoatIR؛ ۷۵% پلی ونیل الکل و ۲۵% پلی اتیلن گلیکول) استفاده شد. به این پلیمر، ۵% پاراستامول (استامینوفن) اضافه شد. همچنین مقداری رنگ سیاه خوراکی (دارویی) به منظور افزایش جذب نور لیزر اضافه شد. سرعت پیشروی لیزر، درصد پرشدن (فاصله خطوط حرکت لیزر) و مقدار رنگ اضافه شده، متغیرهای بررسی شده هستند. طبق نتایج به دست آمده در بازه درنظرگرفته شده، با افزایش سرعت پیشروی لیزر، نیروی شکست قرص کاهش می یابد ولی افزایش درصد پرشدن و مقدار رنگ اضافه شده سبب افزایش نیروی شکست قرص ها می شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمدابراهیم ایمانیان
Manufacturing and Production Department, Mechanical Engineering Faculty, Amirkabir University of Technology, Tehran, Iran
فریدرضا بیگلری
Manufacturing and Production Department, Mechanical Engineering Faculty, Amirkabir University of Technology, Tehran, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :