بررسی روند تغییرات کیفیت هوا بر اساس غلظت ذرات معلق (PM۱۰) در شهر ایلام از سال ۱۳۹۷ تا ۱۴۰۱

زمینه و هدف: در سال های اخیر، پدیده طوفان گرد و غبار در نواحی جنوب غرب ایران به عنوان یکی از مخاطرات زیست محیطی این نواحی مد نظر می باشد. با توجه به اهمیت ذرات معلق (PM۱۰) در آلودگی هوا و عواقب ناشی از آن، این مطالعه جهت تعیین تغییرات کیفیت هوا بر اساس غلظت PM۱۰ در شهر ایلام انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی – مقطعی، مقادیر غلظت PM۱۰ در طی سال های ۱۴۰۱- ۱۳۹۷ از سازمان حفاظت محیط زیست شهرستان ایلام اخذ گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار Excel دسته بندی و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد بیشترین و کمترین میانگین غلظت ماهیانه PM۱۰ در سال های مختلف به ترتیب مربوط به اردیبهشت ماه سال ۱۴۰۱ با غلظت ۲۷۱/۹۵µg/m۳ و آبان ماه سال ۱۳۹۸ با غلظت ۳۴/۶۷µg/m۳ بود. در ۱۸۱۲ روز مورد مطالعه، وضعیت کیفیت هوا در ۹۵ روز (۵/۱۳٪) بیشتر از استاندارد کیفیت هوای آزاد (۱۵۰µg/m۳) بود. بیشترین آلودگی فصلی از نظر غلظت PM۱۰ در فصل بهار و کمترین آلودگی هوا در فصل پاییز بوده است. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که غلظت PM۱۰  از تابستان تا پاییز کاهشی و از پاییز تا زمستان و بهار افزایشی بوده است، که می تواند توسط سیاستگزاران برای طراحی و اجرای اقدامات کنترلی و حفاظت شخصی موثر در این بازه زمانی، مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

Dust storm ، air quality ، PM۱۰ ، AQI index ، Ilam. ، طوفان گرد و غبار ، کیفیت هوا ، PM۱۰ ، شاخص AQI ، ایلام.