بررسی کاربست ایدئالیسم در آموزش زبان دوم: مطالعه موردی آموزش عربی و انگلیسی دوره های متوسطه

ایدئالیسم، به عنوان قدیمی ترین نظام فلسفی بشر، بر اساس شناخت خود از انسان به عنوان موجودی ذهن-محور و دریافت خود از یادگیری به عنوان پدیده ای ذهنی-استدلالی، تاثیر زیادی بر مکاتب آموزشی جهان به­جای گذاشته است. در این میان، مکاتب مذهبی به دلیل اعتقاد به اولویت روح و ذهن، شهود و دیالکتیک و تقریر پیشینی دانش در نهاد انسان، بیشتر تحت تاثیر این رویکرد فلسفی بوده اند. نوشتار حاضر تلاشی است تا با استفاده از روش فرا-تحلیل کیفی، مکاتب آموزش ایدئالیستی در اسلام و غرب را در ابعاد گوناگون آموزش به صورت مقایسه ای بررسی کند و مشخص کند که در آموزش زبان­های عربی و انگلیسی، از کدام تفسیر ایدئالیستی در برنامه درسی استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان داد که مکاتب آموزشی غربی و اسلامی ایدئالیسم، در چهار حیطه هدف آموزشی، برنامه و مواد درسی، روش تدریس و نقش مربی-متربی متاثر از مکتب ایدئالیسم بوده اند ولی آموزش زبان­های عربی و انگلیسی در ایران هر دو تحت تاثیر نسخه غربی از این مکتب هستند، در حالی که نسخه اسلامی آن از حیث نظری دارای تمایلاتی رئالیست تر است و در هدف آموزشی نیز متربی را سوژه و ابژه آموزش می داند و بر تامین نیازهای مادی، عاطفی و علائق آن تصریح دارد.

کلیدواژه ها:

ایدئالیسم ، انسان شناسی ، آموزش ، روش تدریس ، دیالکتیک