نقش محیط آموزشی مشارکتی در ارتقای تفکر خلاق و یادگیری دانش آموزان ابتدایی

این مقاله مروری، با هدف واکاوی عمیق نقش محیط آموزشی مشارکتی در تحول فرآیند یادگیری و شکوفایی تفکر خلاق در دانش آموزان دوره ابتدایی تدوین شده است. با توجه به اهمیت دوران ابتدایی به عنوان زیربنای توسعه ی فردی و اجتماعی کودکان، پژوهش حاضر به بررسی چگونگی اثرگذاری محیط های یادگیری مبتنی بر مشارکت و تعامل بر ارتقای توانمندی های کلیدی دانش آموزان در این مقطع سنی می پردازد. در این راستا، با تحلیل و سنتز جامع ادبیات پژوهشی موجود، ابعاد و مولفه های اصلی محیط آموزشی مشارکتی، ویژگی های تفکر خلاق کودکان ابتدایی، و شاخصه های یادگیری موثر در این دوره مورد بررسی قرار گرفته اند. یافته های این پژوهش تحلیلی نشان می دهد که محیط های آموزشی مشارکتی، از طریق ایجاد بستری پویا و تعاملی، فرصت های بی شماری را برای یادگیری فعال، تبادل ایده ها، حل مسائل گروهی، و تجربه روش های نوآورانه در اختیار دانش آموزان ابتدایی قرار می دهند. این نوع محیط آموزشی با تکیه بر اصول همکاری، احترام متقابل، و مسئولیت پذیری مشترک، نه تنها انگیزه ی دانش آموزان را برای یادگیری افزایش می دهد، بلکه به طور خاص به پرورش مهارت های تفکر واگرا، انعطاف پذیری ذهنی، و تولید ایده های بدیع در آنان کمک می کند. در نهایت، این مقاله با تاکید بر ضرورت تحول در رویکردهای سنتی آموزش ابتدایی، پیشنهادهای کاربردی و مبتنی بر شواهد را به منظور طراحی و پیاده سازی محیط های آموزشی مشارکتی اثربخش در مدارس ابتدایی ارائه می دهد. این پیشنهادات با هدف کمک به معلمان و سیاست گذاران آموزشی برای خلق فضاهای یادگیری نوآورانه و کودک محور که منجر به پرورش نسلی خلاق، پرسشگر و یادگیرنده مادام العمر گردد، ارائه شده اند.

کلیدواژه ها:

محیط آموزشی مشارکتی ، تفکر خلاق ، یادگیری فعال ، دانش آموزان ابتدایی ، همکاری آموزشی ، نوآوری آموزشی.