مزایا و محدودیت های روش های یادگیری فعال در مقایسه با روش های سنتی

این تحقیق به بررسی مزایا و محدودیت های روش های یادگیری فعال در مقایسه با روش های سنتی می پردازد. هدف اصلی این مقاله تحلیل تاثیر این دو رویکرد بر یادگیری دانش آموزان و شناسایی نقاط قوت و ضعف هر کدام است. برای دستیابی به این هدف، از روش تحلیل مضمون استفاده شده است که به شناسایی و تجزیه و تحلیل داده های موجود در منابع مختلف علمی و پژوهشی پرداخته است. یافته ها نشان می دهند که یادگیری فعال، به ویژه از طریق روش هایی مانند یادگیری مبتنی بر پروژه و یادگیری معکوس، موجب افزایش مشارکت دانش آموزان، تقویت مهارت های اجتماعی و تفکر انتقادی آن ها می شود. با این حال، این روش ها به منابع و زمان بیشتری نیاز دارند و معلمان باید آمادگی بیشتری برای پیاده سازی آن ها داشته باشند. در مقابل، روش های سنتی با وجود سادگی و وضوح بیشتر در انتقال مطالب، به دلیل یادگیری منفعالانه، قادر به پرورش مهارت های پیچیده تر مانند حل مسئله و تفکر انتقادی نیستند. در نهایت، تحقیق پیشنهاد می کند که ترکیب این دو رویکرد می تواند بهترین نتیجه را در بهبود کیفیت آموزشی به دنبال داشته باشد.

کلیدواژه ها:

یادگیری فعال ، روش های سنتی ، یادگیری مبتنی بر پروژه ، یادگیری معکوس