ارتباط نسل نو با نماز:رویش ها وریزش ها

پیداست یاد خدا و توجه به او و عشق و مهر نسبت به او، در گوهر جان و اندیشه انسان سرچشمه دارد. در ادبیات فلسفی و عرفانی هند، غیر از عباراتی که نمونه هایی از آن نقل شد و همه مثل ستاره درخشان و مثل آب روشن و روان اند، داستانهای بسیاری روایت شده که مضمون اصلی آن داستانها نیز جزمهر و عشق و نیایش در درگاه خداوند سخن دیگری نیست. گرایش به خداوند و پرستش او و نماز و نیایش به درگاه او، پیشینه ای همراه با پیدایش انسان دارد. ملتها در پهنه زمین، در طول تاریخ، هیچگاه بدون پرستش و نیایش زندگی نکرده اند. صرف نظر از ادیان بزرگ که مسجد و کلیسا و کنشت و معبد ویژه خود را دارند، در میان هیچ قوم و قبیله ای نیست که نتوان آثاری از عبادت و پرستش و مراسم آن را نیافت. چنانچه هیچ آهن نیست که به اصل فطرت شایسته آن نیست که از وی آیینه: غزالی می گوید ای آید که صورت عالم را حکایت کند، مگر آنکه زنگار در گوهر وی غواصی کرده باشد و وی را، جان آدمی نیز اینگونه است. مثل آیینه شفافی است که ملکوت را حکایت می کند تباه کرده. اما زنگار گناه وقتی گوهر آینه را فرا می گیرد، انسان از فطرت خود به دور می افتد. و گرنه گوهر پرستش و نیایش به درگاه خدا در گوهر جان آدمی سرشته شده است.

کلیدواژه ها:

مهر ، عشق ، معرفت ، یادخدا ، نسل جوان