زوال داوری در قراردادهای پیمانکاری دولتی و خصوصی

داوری به عنوان یک روش جایگزین برای حل و فصل اختلافات، در قراردادهای پیمانکاری به دلیل سرعت، تخصصی بودن و کاهش هزینه ها، همواره مورد توجه بوده است. با این حال، در قراردادهای پیمانکاری دولتی و خصوصی، موانعی نظیر محدودیت های قانونی، مداخله دستگاه های نظارتی، تفاسیر نادرست از اصل صالحیت عمومی، و افزایش تمایل به استفاده از محاکم رسمی موجب زوال جایگاه داوری شده اند. در بخش دولتی، قوانین و مقررات سخت گیرانه برای حفظ منافع عمومی و جلوگیری از فساد، استقلال داوری را محدود می کنند. در بخش خصوصی نیز عدم آگاهی کافی از مزایای داوری و نبود اعتماد به فرآیندهای غیررسمی، انگیزه استفاده از این روش را کاهش داده است. برای احیای جایگاه داوری، بازنگری در قوانین، ارتقای دانش عمومی و تخصصی، و ایجاد اعتماد به بیطرفی داوران ضروری است. این مقاله، تاکیدی بر نیاز به تعادل میان ملاحظات حقوقی و مزایای داوری دارد تا بتواند نقش موثرتری در حل و فصل اختلافات پیمانکاری ایفا کند.

کلیدواژه ها:

داوری ، قرارداد پیمانکاری ، زوال ، اموال دولتی