مروری بر موضوع تاثیر خودکارآمدی معلمان بر کیفیت تدریس

این تحقیق به بررسی تاثیر خودکارآمدی معلمان بر کیفیت تدریس و موفقیت تحصیلی دانش آموزان می پردازد. خودکارآمدی معلمان به توانایی آن ها در انجام وظایف حرفه ای و مواجهه با چالش های آموزشی اشاره دارد و به عنوان یک عامل روان شناختی مهم در بهبود عملکرد معلمان شناخته می شود. بر اساس نتایج پژوهش های مختلف، معلمان با خودکارآمدی بالا قادر به استفاده موثرتر از روش های تدریس نوین، مدیریت کلاس بهتر و ایجاد فضای یادگیری مثبت برای دانش آموزان هستند. این امر موجب ارتقاء کیفیت تدریس، افزایش انگیزش و رضایت شغلی معلمان، و در نتیجه بهبود عملکرد تحصیلی دانش آموزان می شود. خودکارآمدی معلمان همچنین ارتباط مستقیمی با کاهش استرس شغلی و بهبود سلامت روان آن ها دارد که این عوامل به طور غیرمستقیم به بهبود شرایط آموزشی کمک می کنند. بنابراین، تقویت خودکارآمدی معلمان نه تنها به نفع معلمان بلکه به نفع دانش آموزان نیز خواهد بود و می تواند به عنوان یک عامل کلیدی در ارتقاء سطح کیفیت آموزشی و موفقیت تحصیلی دانش آموزان مطرح شود. اهمیت این موضوع در سیاست گذاری ها و برنامه های آموزشی به وضوح مشخص است، به طوری که می تواند به عنوان یک اولویت در دوره های آموزشی و برنامه های توسعه حرفه ای معلمان مدنظر قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

خودکارآمدی معلمان ، کیفیت تدریس ، موفقیت تحصیلی ، انگیزش شغلی ، استرس شغلی