رابطه بین برنامه های درسی انعطاف پذیر و کاهش نرخ ترک تحصیل در میان دانش آموزان با پیشینه های اقتصادی متنوع

نرخ بالی ترک تحصیل در میان دانش آموزان، بهویژه آنهایی که از پیشینه های اقتصادی متنوع و اغلب محروم می آیند، یکی از چالشهای اساسی نظام های آموزشی در سراسر جهان به شمار می رود. این پدیده نه تنها فرصت های فردی را محدود می کند، بلکه پیامدهای اجتماعی و اقتصادی گسترده ای نیز به دنبال دارد. این مقاله به بررسی نقش برنامه های درسی انعطاف پذیر به عنوان راه حلی نوآورانه برای کاهش این معضل می پردازد و استدلال می کند که چنین برنامه هایی می توانند شکاف های آموزشی موجود را پر کنند. با تمرکز بر استراتژی هایی مانند یادگیری شخصی سازی شده، انتخاب دروس متناسب با عالیق و نیازهای دانش آموزان، و انطباق محتوای آموزشی با واقعیت های زندگی روزمره، این پژوهش نشان می دهد که انعطاف پذیری در ساختار درسی می تواند انگیزه، احساس تعلق، و در نهایت ماندگاری تحصیلی را در میان دانش آموزان تقویت کند. این تاثیر به خصوص در گروه های کم درآمد که با موانعی چون فشارهای مالی، فقدان منابع، و عدم تطابق برنامه های

کلیدواژه ها:

برنامه های درسی انعطاف پذیر ، ترک تحصیل ، پیشینه های اقتصادی ، انعطاف پذیری در ساختار درسی ، ماندگاری تحصیلی