بررسی حقوقی اصل حسن نیت در قراردادها و تاثیر آن بر اجرای تعهدات

اصل حسن نیت یکی از اصول اساسی در حقوق قراردادها است که بر تمامی مراحل انعقاد، تفسیر و اجرای قراردادها تاثیرگذار است. این اصل بر لزوم صداقت، رعایت انصاف و همکاری متقابل طرفین در اجرای تعهدات قراردادی تاکید دارد. در حقوق ایران، حسن نیت به صورت صریح در قوانین مدنی نیامده، اما می توان آن را از اصولی همچون لزوم وفای به عهد، منع سوءاستفاده از حق و قاعده انصاف استنباط کرد. این اصل در نظام های حقوقی مختلف از جمله حقوق کامن ال و حقوق نوشته، جایگاه ویژه ای دارد و بر روابط قراردادی اثرگذار است. در این پژوهش، مفهوم و مبانی اصل حسن نیت، جایگاه آن در حقوق ایران و تطبیق آن با نظام های حقوقی دیگر بررسی شده است. همچنین، تاثیر این اصل بر اجرای تعهدات و ضمانت اجراهای ناشی از نقض آن مورد تحلیل قرار می گیرد.

کلیدواژه ها:

حسن نیت ، قرارداد ، اجرای تعهدات ، حقوق ایران ، انصاف ، وفای به عهد ، سوءاستفاده از حق