رابطه بین راهبردهای یادگیری ریاضی با سازگاری تحصیلیدانش آموزان دوره اول متوسطه

هدف این پژوهش، بررسی رابطه بین راهبردهای یادگیری ریاضی با سازگاری تحصیلی در دانش آموزان دوره اول متوسطه بود. این پژوهش، از نوع پژوهش همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش، کلیه دانش آموزان دوره اول متوسطه شهر بهبهان در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۲ بودند. حجم نمونه با استفاده از روش نمونه گیری غیرتصادفی در دسترس ۳۶۷ دانش آموز به عنوان حجم نمونه انتخاب شد. داده ها با استفاده از پرسشنامه های سازگاری تحصیلی بیکر و سریاک (۱۹۸۴) و پرسشنامه راهبردهای یادگیری پینتریچ و دی گروت (۱۹۹۰) گردآوری شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها عالوه بر روش آمار توصیفی نظیر بیشترین و کمترین نمره، میانگین، انحراف استاندارد، از همبستگی ساده و رگرسیون چندگانه استفاده شد. نتایج نشان داد که رابطه بین راهبردهای یادگیری با سازگاری تحصیلی (۰.۵۴۶=r, ۰.۰۱=p) مثبت و معنادار می باشند. نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که از بین متغیرهای پیش بین، راهبردهای یادگیری (۰.۴۳۴=β, ۰.۰۱=P)، بهترین پیش بین کننده سازگاری تحصیلی محسوب می شوند.

کلیدواژه ها:

سازگاری تحصیلی ، راهبردهای یادگیری ریاضی ، دانش آموزان